Beeldbepalend, asymmetrisch opgevat ensemble van twee woonhuizen, waarvoor de bouwvergunning dateert van 1902 (zie ook het jaartal in het topstuk). Het werd geconcipieerd als een drie bouwlagen hoog breedhuis onder zadeldak, omvattende het twee traveeën tellende nummer 42 en de met een tuitgevel verhoogde bredere venstertravee die, samen met de belendende poorttravee links - sinds 1928 verhoogd tot twee bouwlagen - het nummer 44 vormt. Gevelfront in neo-Vlaamserenaissance-stijl, gekarakteriseerd door het picturale materiaalgebruik - combinatie van rode baksteen, blauwe hardsteen, witte tegels en natuursteen -, de geleding door cordons en muurbanden en de typische ornamenten als diamantkoppen, boog- en tandlijsten. Bel-etage gemarkeerd door een buikig ijzeren balkon in nummer 42, door een fraaie houten neorenaissancistische erker in het vensterrisaliet van nummer 44. Als beëindiging van de gevel ten slotte, een meerledige houten kroonlijst met tandlijst en sierlijke consoles. De lagere aanbouw met brede poort onder I-balk met rozetmotieven, kreeg een gecombineerde beëindiging met kroonlijst op uitgelengde consoles en pseudo-boogfronton. In beide panden bleef het originele hout- en ijzerwerk nog goed bewaard.