Ruime burgerwoningen met drie bouwlagen, drie traveeën en enkelhuisopstand. Lijstgevels met neoclassicistische inslag, opgetrokken uit baksteen - voorheen bepleisterd - met opvallend gebruik van blauwe hardsteen, zie de sokkel en/of begane grond, het lijstwerk en de balkons.

Nummer 5 met bijkomend souterrain, dateert volgens de bouwvergunning van 1876 en vertoont een verzorgde, karakteristiek geschakelde opbouw door de geleding met cordon en puilijst, waarin bovendien het markant uitgewerkte hardstenen balkon met sierlijke ijzeren leuning is opgenomen; verder door de doorgetrokken lekdrempels en het brede hoofdgestel met casementenfries en houten kroonlijst met tandlijst boven decoratieve, met loofwerk en palmetten versierde voluutconsoles. Voorts rechthoekig omlijste vensters, op de bovenverdieping meer uitgewerkt en voorzien van een festoensleutel; spiegeldecor en traliewerk in het souterrain. Nog bewaard origineel houtwerk in vensters en deur.

Nummer 13, ontworpen in 1879, vertoont eveneens een horizontaal geritmeerde opbouw die nog geaccentueerd wordt door de belijnende imitatiebanden in de hardstenen benedenbouw en aansluitend de doorlopende dito borstwering met balustrades. Als verticaliserend accent, een risalietvormig uitgewerkte bredere deurtravee die gemarkeerd wordt door meer of minder uispringende balusterbalkons vóór de deurvensters. Als beëindiging een spiegelfries – dat ten dele later werd opengewerkt als mezzanino – en een gekorniste houten tand- en kroonlijst op klossen met drop. Nog bewaard houten schrijnwerk in deur en grotendeels ook de vensters.