Afgeschuind hoekhuis in neoclassicistische stijl, gelegen op de hoek van de toegangsweg tot het "Torenhof", en daterend uit de tweede helft van de 19de eeuw. Oorspronkelijk telde de woning twee bouwlagen, met een gevelbreedte van vijf traveeën. In opdracht van de weduwe Frans Ghijs, de eigenares van het aanpalende burgerhuis, werd het pand grondig verbouwd naar een ontwerp door de architect Louis De Vooght uit 1925. Deze werken omvatten het openbreken en uitbreiden van de gelijkvloerse verdieping tot café, en het toevoegen van een tweede verdieping en een mansardedak (leien), waarbij de gevel werd geharmoniseerd met het buurpand.

De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met een door schijnvoegen belijnde pui en een arduinen plint, wordt geleed door kordonvormende lekdrempels en het oorspronkelijke hoofdgestel. De opstand volgt een regelmatig compositieschema met rechthoekige muuropeningen. Op de begane grond wordt de cafédeur in de hoektravee geflankeerd door caféramen, met de privé-ingang uiterst links. Het houten schrijnwerk van de deur en vensters uit 1925 is bewaard.

Volgens de verbouwingsplannen omvatte het café een kleine feest- en biljartzaal, een ‘bestuurskamer’ en de keuken. De twee bovenverdiepingen vormden huurkwartieren met drie kamers en een keuken, en een terras op de aanbouw; het dakniveau herbergde mansardekamers en de zolder.

Nummers 90 en 92. Neoclassicistische hoek- en rijhuizen van drie verdiepingen onder pseudo-mansardedaken, uit het laatste kwart van de 19de eeuw. Bepleisterde en beschilderde lijstgevels met imitatievoegen, doorlopende kordons en lekdrempels. Rechthoekige muuropeningen.