In kern zeker tot het derde kwart van de 17de eeuw opklimmend breedhuis dat vermoedelijk in het derde kwart van de 18de eeuw door brand geteisterd en kort daarna hersteld werd. Hierdoor werd de smalle osendrop afgesloten aan de straatzijde, nu nog slechts gedeeltelijk zichtbaar tussen het schouderstuk uiterst links in de gevel en het op de brede schouw uitlopende aandak.

In baksteen en zandhoudende kalksteen opgetrokken enkelhuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder een rood pannen zadeldak dat voorzien is van een recente dakkapel en gevat is tussen aandaken met vlechtingen, topstukken en geprofileerd schouderstuk in natuursteen. De oorspronkelijk bepleisterde lijstgevel wordt gekenmerkt door een hoge natuurstenen plint, vensters in negblokomlijsting, speklagen, muurankers en steigergaten. In de achtergevel getuigen vier kruisvensters van de 17de-eeuwse toestand van het pand.

Interieur. Salons en stucwerkplafonds uit het derde kwart van de 18de eeuw; keuken met 18de-eeuwse tegelvloer; oorspronkelijk dakspant, doch met brandsporen.