De oude kern, reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77), is een tweeledige hoeve, in de eerste helft van de 19de eeuw uitgegroeid tot een U-vormig complex, de open zijde van het erf naar de straat gericht. De rechtse vleugel is thans verdwenen. Het woonhuis behield mogelijk resten van de oude kern, de dienstgebouwen dateren in hun huidige vorm uit de tweede helft van de 19de eeuw. Bakstenen gebouwen onder zadeldaken (mechanische pannen); het woonhuis is gecementeerd.

Het woonhuis is een breedhuis, aan straatzijde, links van het erf. Vier traveeën en twee bouwlagen. Smeedijzeren muurankers. Getoogde vensters. Zijgevels met aandaken.

Haaks aansluitend op de achtergevel, aan de linkse zijde van het erf, de stal, met grotendeels gewijzigde muuropeningen. Achter aan het erf een dienstgebouw met getoogde muuropeningen.