Burgerhuis in neorococostijl gebouwd in opdracht van G. Cupérus, naar een ontwerp door de aannemer Edward Spruyt zoon uit 1904. De bouwheer is vermoedelijk te identificeren met Georges Cupérus (1845-1922), een zoon van de uit Nederland afkomstige, bekende theehandelaar Johannes Hendrik Seije Cupérus (1807-1884). Aannemer Spruyt lijkt in Antwerpen actief te zijn geweest van eind jaren 1890 tot eind jaren 1920, in opvolging van het bouwbedrijf van zijn vader.

Met een gevelbreedte van drie traveeën omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De lijstgevel onderscheidt zich door een parement uit witte natuursteen, op een plint uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door geprofileerde waterlijsten, legt de gevelcompositie de klemtoon op de middenas. Deze wordt gemarkeerd door een balkon met gebuikte postamenten en smeedijzeren borstwering op de eerste verdieping, en een gebogen pseudofronton met rocaillecartouche als bekroning. Verder is de opstand opgebouwd uit regelmatige registers van spiegelboogopeningen in geriemde omlijsting met rocaillesleutel, de bovenvensters met waterlijst, en afgewerkt door een klassiek hoofdgestel met consoles. Het gevernist houten schrijnwerk van de bewerkte inkomdeur en de vensters met kleine roeden in het bovenlicht is bewaard, evenals de gietijzeren voetschraper en de smeedijzeren keldertralies.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis, bestaande uit een voorbouw met zijdelings trappenhuis en smalle achterbouw in entresol. Vermoedelijk werd de begane grond zoals gebruikelijk ingenomen door een enfilade van salon, eetkamer en veranda.