Eén van de belangrijke, historische hoeven van Ophoven. Grote hoeve met losstaande bestanddelen, als dusdanig reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77) en in de Atlas van de Buurtwegen (1845). De hoeve vormde eeuwenlang de meest westelijke bebouwing van Ophoven.

De oorspronkelijke vorm van de hoeve, zoals aangeduid in de Atlas van de Buurtwegen, is nog in de schikking van de huidige gebouwen af te lezen: de twee hoofdgebouwen liggen ietwat schuin tegenover elkaar, nok loodrecht op de straat; ten noorden en ten zuiden bevinden zich kleinere dienstgebouwen. Op de Ferrariskaart was de hoeve gelegen binnen haar omhaagde boomgaard; dit gesloten karakter ging volledig verloren. Van de oude kern bleef in de huidige gebouwen vrijwel niets bewaard; zij dateren volledig uit de tweede helft van de 19de - begin 20ste eeuw.

Bakstenen gebouwen onder zadeldaken (Vlaamse en mechanische pannen), gegroepeerd rondom een nog gedeeltelijk gekasseid erf. Woonhuis met aansluitende stallen ten westen van het erf. Het woonhuis is een breed gebouw van vier traveeën en twee bouwlagen. De zijgevel aan straatzijde is gecementeerd en voorzien van een aandak. Getoogde muuropeningen. Lagere stallen uit verschillende perioden.

Ten oosten van het erf, de voormalige schuur en stallen, thans omgevormd tot woning. Grotendeels gewijzigde muuropeningen.

Zijgevels met aandak, vlechtingen en topstuk. Thans onleesbare gevelsteen in de rechtse zijgevel. Aansluitend recent dienstgebouw. Ten zuiden van het erf een lage stal, haaks op de voorgevel van de schuur.