Tweeledige hoeve met oude kern; aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77) als een langgestrekte hoeve; op dezelfde wijze in de Atlas van de Buurtwegen (1845), met een klein dienstgebouw aan de overzijde van het erf; de hoeve was toen al in twee eigendommen verdeeld.

De hoeve in haar huidige vorm werd sterk verbouwd vanaf het begin van de 20ste eeuw. Het oudste deel is het oorspronkelijke woonhuis met aansluitende stal, in de vijf linkertraveeën van de hoofdvleugel. Breedhuis van één bouwlaag onder zadeldak (Vlaamse pannen), uit de tweede helft van de 18de of eerste helft van de 19de eeuw. Gecementeerd bakstenen gebouw. Smeedijzeren muurankers. Het woonhuis is een dubbelhuis van drie traveeën. Rechthoekige vensters in gecementeerde omlijsting. Rechthoekige deur in houten kozijn. Linkerzijgevel met aandak.