Voor het eerst vermeld in 1635. Het huis was in de tweede helft van de 18de eeuw eigendom van Henricus Houben, lid van de bokkenrijdersbende die opereerde van 1780-85. Houben, geboren te Maaseik in 1735, was schoenmaker van beroep. Hij werd genoemd als het hoofd van de bende, en zou de zogenaamde bokkenrijderseed in zijn huis afgenomen hebben. Hij werd aangehouden in 1785; het onderzoek werd geleid door de landscholtis Van der Meer van Maaseik, de strafbare feiten waren geldafpersing door brandbrieven en brandstichting. Houben stierf in de gevangenis, waarschijnlijk door zelfmoord.

Het huis dateert uit het midden van de 17de eeuw, doch de gevel aan marktzijde en de benedenverdieping werden aangepast in het derde kwart van de 19de eeuw. In 1845 (Atlas van de Buurtwegen) was het eigendom van H. Sips, hoedenmaker. Breedhuis van twee + zeven traveeën en drie bouwlagen onder schilddak (Vlaamse pannen).

Bakstenen gebouw met lijstgevels op kalkstenen plint aan marktzijde; in de zijgevel een opnieuw geopende kelderdeur met kalkstenen posten. Uitstekende dakrand op houten daklijstbalkjes. Smeedijzeren muurankers met krullen in de zijgevel. Getoogde vensters met doorlopende hardstenen dorpels in de voorgevel; de ingang in deze gevel werd gedicht. In de zijgevel, getoogde bakstenen bolkozijnen (midden 17de eeuw), en een kalkstenen bolkozijn (tweede helft 17de of eerste helft 18de eeuw); de ordonnantie der benedenverdieping dateert uit het derde kwart van de 19de eeuw: getoogde vensters en een getoogde deur met posten van hergebruikt, kalkstenen materiaal.