HISTORIEK

Eerste vermelding In den Prince van Luyck, in 1664. Voorheen De Mol. De eerste gegevens klimmen op tot het begin van de 17de eeuw, toen het huis eigendom was van de belangrijke Maaseikse familie Bachuys. In 1648 wordt het huis verkocht aan Jan van Hocht, die er een herberg uitbaat. Het huis wordt vernield bij de grote stadsbrand van 1684. Na vijf jaar was het pand nog steeds onbebouwd.

In 1688 is Antoon Meyers eigenaar; hij was in 1707 burgemeester van Maaseik. Hij laat circa 1690 de huidige woning bouwen, dat hij Den Prince van Luyck noemt. In 1747 wordt het huis verkocht aan Hubertus Laurentii, subdiaken, die het kort daarna verkoopt aan advocaat J.J. Stalmans; het huis wordt nog steeds als herberg verhuurd.

In 1763 wordt het verkocht aan Egidius Kalff, koopman. Vanaf 1800 wordt het verhuurd aan de familie Verkissen, die het meer dan een eeuw bewoont en er een herberg uitbaat; later verwerven ze ook het pand. In 1937 wordt het huis verkocht aan het echtpaar Latour-Vanwijck; zij laten in 1938 de verflaag van de gevel verwijderen en de dakkapellen afbreken; de deur met tussenstijl wordt vervangen door een enkelvoudige deur. De houten luiken waren reeds voor 1868 verdwenen.

Restauratie in 1985-86 door architect E. Martens.

BESCHRIJVING

Breedhuis in Maasstijl. Een verspringend aantal traveeën en drie bouwlagen onder steil zadeldak (mechanische pannen).

Bakstenen gebouw met lijstgevel op een hoge kalkstenen plint. Kalkstenen hoekbanden zonder negblokken. De oorspronkelijke (?) gevelsteen met opschrift: IN DEN PRINCE VAN LUYCK 1664 werd bij de restauratie teruggeplaatst.

De dorpels der vensters zijn doorgetrokken in kalkstenen banden. De huidige kruis- en bolkozijnen zijn een reconstructie, evenals de luiken en het glas in lood; de oorspronkelijke kruisen en tussenstijlen werden in het eerste kwart van de 19de eeuw verwijderd om het gebouw een laatclassicistisch uitzicht te geven; de benedenvensters waren voorzien van eind 19de-eeuwse rolluikkasten. Origineel zijn de rechthoekige kalkstenen omlijstingen, gekoppeld op de benedenverdieping; de bolkozijnen, die in het eerste kwart van de 19de eeuw naar onderen toe vergroot werden, werden bij de restauratie op hun oorspronkelijke grootte teruggebracht. Kordon vormende, geprofileerde kalkstenen druiplijsten. Rechthoekige deur in een fraaie, geprofileerde kalkstenen omlijsting, voorzien van een ovaalrond bovenlicht met houten roedeverdeling; ingeschreven in een rechthoekige, kalkstenen omlijsting met verhoogde zwikken en sluitstenen.

Gaaf bewaard interieur met 18de-eeuwse schouw met stucwerk op de tweede bouwlaag.