Aan de nummers 56-58 wordt de functie van een stadshoeve toegeschreven. Beide panden zouden oorspronkelijk één geheel gevormd hebben, een bakstenen langgerekt volume van anderhalve bouwlaag onder een overkragend pannen zadeldak, opklimmend tot de 17de eeuw, met aanpassingen en verbouwingen in de daaropvolgende eeuwen.

Voortgaande op een archieffoto van 1974 werd de verankerde bakstenen straatgevel op deels gepikte, deels gecementeerde plint geopend door oorspronkelijk drie poorten: twee korfboogpoorten met een bakstenen ontlastingsboog -waarvan één gedicht- en een rondboogpoort in een hardstenen omlijsting met ontlastingsboog. Ter hoogte van nummer 56 vertoonde het metselwerk naast de poortdoorgang sporen van een beluikt kloosterkozijn met een hardstenen omlijsting van negblokken. De vensteropeningen onder de overkraging van het zadeldak waren uitgewerkt met een gelijkaardige omlijsting.

In de jaren 1970-1980 bleef het uitwendig voorkomen van het geheel nagenoeg ongewijzigd, maar ging de bouwfysische toestand van voornamelijk nummer 56 achteruit. In het begin van de jaren 1990, onderging het complex opeenvolgende afbraak-, heropbouw- en nieuwbouwwerken met een grote impact op het exterieur en interieur van voornamelijk nummer 56.

Nummer 58. Het hoofdvolume onder pannen zadeldak herbergt vandaag nog een stal- of schuurruimte met een verankerde binnenmuur en deels bewaarde historische moer- en kinderbalken. Uit de bewaarde achtergevel kan opgemaakt worden dat deze in de loop van de tijd werd uitgebreid met een aanbouw onder plat dak.

Nummer 56. Quasi volledig gereconstrueerde voorgevel waarachter zich een nieuwbouwvolume bevindt met winkelruimte en garage op de begane grond en appartementen op de verdiepingen. Bepaalde gevelonderdelen werden in hun oorspronkelijke vorm hersteld of herbouwd zoals de eertijds gedichte poort, het kloosterkozijn en de drie vensteropeningen rechts boven. Nieuwe elementen werden toegevoegd in functie van de herbestemming zoals de overdekte inkomzone met schuin ingebrachte sectionaalpoort en zij-inkom, de tweede poortdoorgang met sectionaalpoort en de vier bijgemaakte vensters op de verdieping.

Nummer 58. Rest van een voormalige stadshoeve uit de tweede helft van de 17de eeuw.

Bakstenen gebouw van twee traveeën en anderhalve bouwlaag onder zadeldak (mechanische pannen). Gecementeerde plint. Smeedijzeren muurankers met krullen. Gewijzigde vensters. Rondboogpoort (tweede helft 17de eeuw) in een omlijsting van gebouchardeerde kalksteenblokken met negblokken; ontlastingsboog van een platte laag, een rollaag en een platte laag.

Merkwaardig complex waarvan de oorspronkelijke functie moeilijk te achterhalen is (mogelijk stadshoeve) . Het aantal traveeën is onduidelijk; anderhalve bouwlaag onder zadeldak (nok evenwijdig aan de straat, Vlaamse pannen). Het gebouw dateert in kern uit de 18de eeuw (muurankers).

Bakstenen gevel, gedeeltelijk beschilderd (nummer 56) op een gedeeltelijk gepikte (nummer 56) en gedeeltelijk gecementeerde (nummer 58) plint. Gesmeed ijzeren muurankers met krullen. Op de benedenverdieping van nummer 56 een restant van een kloosterkozijn in een vlakke hardstenen omlijsting, oorspronkelijk beluikt (sponningbeloop, duimen). Rechthoekige venstertjes uit de 19de eeuw. Oorspronkelijk twee verankerde korfboogpoorten, waarvan de rechtse gedicht werd. In nummer 58 een rondboogpoort in gebouchardeerde hardstenen omlijsting met een ontlastingsboog van een platte laag, een rollaag en een platte laag.