erfgoedobject

Watermolen Bosmolen

bouwkundig element
ID
73466
URI
https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/73466

Juridische gevolgen

  • is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Watermolen Bosmolen
    Deze vaststelling is geldig sinds

Beschrijving

De Bosmolen is een zeer oude stichting; hij werd door de graaf van Loon als banmolen opgericht, waarschijnlijk bij de stichting van de stad tussen 1227 en 1237; hij wordt voor het eerst vermeld in 1266. Hij wordt in 1427 vermeld als eigendom van Rutte Biesmans en Johannes Beygops, twee jaar later wordt Henken Scheelen als eigenaar vermeld. Omdat er ondertussen reeds vier watermolens op de Bosbeek functioneerden, en de vrije loop van het water ernstig werd belemmerd, kreeg Peter Becx, toenmalige molenaar, in 1552 de toestemming om een windmolen buiten de Bleumerpoort te bouwen. In 1897 was het een graan-, olie- en schorsmolen.

De watermolen bestaat uit twee parallelle gebouwen, tegen elkaar aangebouwd, nok loodrecht op de Bosbeek. Aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77) als een langgestrekt gebouw, haaks op de Bosbeek, zogenaamd Bosch Molen. In de Atlas van de Buurtwegen reeds aangeduid als twee parallelle gebouwen, met een dienstgebouw ten noordwesten. Deze oude kern bleef behouden, maar tegen de achtergevel van het westelijk gebouw werden recente aanbouwsels toegevoegd; het dienstgebouw verdween.

Het oostelijk gedeelte is het oudste, en rest waarschijnlijk van het gebouw dat aangeduid staat op de Ferrariskaart. Het parallelle westgebouw heeft een oude kern, aangeduid door middel van de gevelsteen met datering: ANNO/ 1715, doch werd in in de tweede helft van de 19de eeuw sterk aangepast en van getoogde muuropeningen voorzien. Het molenrad bevindt zich in de zuidzijgevel van het oostgebouw.

De watermolen is van het onderslagtype. Het sluiswerk is gedeeltelijk van hardsteen, gedeeltelijk van beton. Metalen schoepenrad. Het binnenwerk is verdwenen. Bakstenen gebouwen onder zadeldaken (mechanisch pannen). De onderbouw aan de zijde van de Bosbeek is van hardsteenblokken.

De voorgevel van de oostvleugel heeft een sterk verhoogde begane grond; getoogde deur in de middentravee, in een puntgevel met aandak en vlechtingen. Smeedijzeren muurankers met krullen. Getoogde vensters in de zijgevels (tweede helft 19de eeuw?); oculus in elke geveltop.

De noordzijgevel is voorzien van aandak en vlechtingen, en een muizentandfries onder de geveltop.

De westvleugel is eveneens voorzien van een sterk verhoogde begane grond. Getoogde muuropeningen. Boven de deur de hogervermelde, beschilderde, mergelstenen gevelsteen.

Thans ingericht voor horecafunctie.

  • VAN DOORSLAER B., Met de stroom mee of tegen de wind in ? Molens in Limburg, Borgloon, 1996, p. 40.
  • MERSCH G. in: Maaseik. Ontstaan en groei van een grensstad, Antwerpen, 1994, p. 79-95, 132-139, 161-168.

Bron: SCHLUSMANS F. 2005: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Maaseik, Kantons Bree - Maaseik, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 19n1, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Relaties


Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Watermolen Bosmolen [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/73466 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.