De hoeve klimt op tot de eerste ontginning van het dekzandgebied in de 14de eeuw, en behoort tot de eerste acht hoeven die hier in 1600 vermeld worden. Zij maakte deel uit van de goederen van de gebroeders Croll, en fungeerde waarschijnlijk als kasteelhoeve. Na hun dood komt R.N.J. Smets, deken van de collegiale kerk van Maaseik in het bezit van de hoeve; hij wordt in 1711 vermeld als eigenaar.

In 1749 wordt Verschuyl eigenaar, die op dat moment ook Bartelshof en Knoopshof in Wurfeld koopt. De hoeve wordt in 1810 verkocht aan twee handelaren, J. Pasques en A. Bernimolin uit Luik; laatstgenoemde verkoopt in 1816 zijn deel aan Pasques, die eigenaar blijft tot 1837; het wordt dan verkocht aan A. Eyckholt, heer van Visserweert, die in 1840 ook het kasteeltje van Wurfeld koopt.

De oudste afbeelding geeft de hoeve weer als tweeledig (Ferrariskaart, 1771-77); op deze wijze staat ze ook afgebeeld in de Atlas van de Buurtwegen (1845). Zij ligt ten westen van het kasteel, binnen een voorheen omgracht perceel, en was door een gracht van het kasteel gescheiden. Een recente vleugel achter aan het erf (westen) verbindt thans de twee vleugels.

Ten zuiden het woonhuis met stal en dwarsschuur. Beschilderd bakstenen gebouw van één bouwlaag onder zadeldak (kunstleien en Vlaamse pannen); gepikte plint. Smeedijzeren muurankers met krullen. Woonhuis van het enkelhuistype in de drie linkse traveeën. Getoogde muuropeningen. Twee korfboogpoorten: een lage stalpoort en een hoge schuurpoort; boven de stalpoort een zoldervenster. Recent aanbouwsel tegen de linkertravee.

Aan de overzijde van het erf, de voormalige dienstgebouwen; de voorgevel en de indeling werden volledig gewijzigd. Bakstenen gebouw onder zadeldak (Vlaamse pannen). Smeedijzeren muurankers met krullen. Zijgevels met aandak, vlechtingen en topstuk.

Ten oosten, even buiten het erf, het bakhuis. Bakstenen gebouw van één bouwlaag onder zadeldak (mechanische pannen), met lagere bakoven, eveneens onder zadeldak. Gewijzigde muuropeningen.