Een oorspronkelijk zes traveeën brede werkplaats, in 1851 opgetrokken naast de Kruidtuin, en voorzien van een toegangsdeur in de tweede travee van links en verder blindvensters, werd in 1894 door N. Decock met de twee linker traveeën uitgebreid en verbouwd tot woning. Nadat het geheel in 1936 was opgedeeld in drie rijwoningen, werd het in 1957 onder leiding van architect M. Benoît opnieuw verbouwd en teruggebracht tot twee woningen. In zijn huidige toestand een classicistisch breedhuis van drie bouwlagen onder een zadeldak, met een strakke ritmering van acht traveeën rechthoekige muuropeningen in verkleinende ordonnantie. De deels beluikte vensteropeningen op de begane grond zijn voorzien van een hardstenen omlijsting; deze in de bovenbouw van doorlopende lekdrempels en simili-omlijstingen, geriemd in beide linker traveeën. Het gevelparement is uniform bekleed met een rotsbepleistering tussen de plint met geprofileerde druiplijst en de houten gekorniste kroonlijst.