Voornaam burgerhuis in neoclassicistische stijl gebouwd in opdracht van Jos Olieslaeger, naar een ontwerp door Lievin Van Opstal uit 1869. Representatief voor zijn rijpe oeuvre, kwam het hotel Olieslaeger tot stand op het hoogtepunt van de succesvolle loopbaan van de architect, die alleen al in de jaren 1870 meer dan honderd woningen realiseerde in Antwerpen, gaande van klassieke burgerhuizen tot de meest prestigieuze herenwoningen voor het patriciaat, met een grote concentratie op de verkavelde voormalige krijgsgronden aan de Leien en rond het Stadspark. Actief van midden jaren 1840 tot kort voor 1900, liep zijn praktijk vanaf 1880 samen met die van zijn zoon en opvolger Edouard Van Opstal.

Met een gevelbreedte van vier traveeën, omvat de rijwoning een souterrain en drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, met schijnvoegen op de begane grond, rust op een hoge plint uit blauwe hardsteen. Het verzorgde stucdecor leunt nog aan bij de second-empirestijl. Geleed door de puilijst en kordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op de twee middentraveeën. Deze worden op de eerste verdieping gemarkeerd door cartouchesleutels en een balkon met consoles en doorgetrokken smeedijzeren borstwering. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen, op de eerste verdieping in geriemde omlijsting met oren, op de tweede verdieping met onderdorpel. Een breed, rijk uitgewerkt hoofdgestel van het klassieke type, met een houten kroonlijst op modillons, tandlijst en uitgelengde consoles, vormt de gevelbeëindiging. De smeedijzeren inkomdeur in beaux-artsstijl dateert van kort vóór of na de Eerste Wereldoorlog, smeedijzeren souterraintralies en gietijzeren voetschraper uit de bouwperiode, houten vensterschrijnwerk.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.

Enkelhuis van vier traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak, in neoclassicistische stijl, uit de tweede helft van de 19de eeuw. Bepleisterde en beschilderde lijstgevel op hoge arduinen sokkel, geblokte begane grond, brede puilijst, breed balkon met ijzeren leuning op bewerkte consoles, doorlopende lekdrempels; gevelbeëindiging met gelede architraaf, panelenfries en zware gekorniste kroonlijst met tandlijst op modillons en gekoppelde consoles. Rechthoekige vensters op bel-etage in geriemde omlijsting met oren, balkonvensters met stucwerksleutels. Rechthoekige deur met ijzersmeedwerk.