Traditionele rijhuizen die in 1739/1740 door het zwartzusterklooster aan particulieren verhuurd werden en opgevat zijn als breedhuizen van drie traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldaken, met aandaken die voorzien zijn van geprofileerde schouderstukken en muurvlechtingen. De wit gekalkte gevels met geteerde plint worden gekenmerkt door lage deurtjes in een negblokomlijsting met een latei op consooltjes, rechthoekige vensters - beluikt op de begane grond -, muurankers met kram en krul, en steigergaten onder een tandlijst.

Nummer 70 is volgens archiefgegevens in de oorspronkelijk vrijstaande rechterzijgevel "1734" gedateerd en opgevat als een enkelhuis met een grotendeels bewaarde hoekketting en vensters in negblokomlijstingen onder een dubbel ontlastingssysteem, wijzend op kruisvensters die in 1858 van hun kruisen ontdaan en op de begane grond verlaagd werden. De achtergevel is op de verdieping opengewerkt met kloosterkozijnen waarvan de tussendorpel verwijderd werd.

Nummer 72 is opgevat als een dubbelhuis met boven de deur een rechthoekig bovenlicht en in het dak een dakkapel (natuurleien) die oorspronkelijk voorzien was van een laadvenster of -luik en een hijsmechanisme. De achtergevel gaat schuil achter een latere uitbreiding.