Neoclassicistisch ensemble, gevormd door een monumentale, half vrijstaande herenwoning met oudere kern, een smalle voortuin die van de straat gescheiden wordt door een hardstenen plint met gietijzeren hekwerk, en een eenlaags poortgebouw, eveneens met oudere kern.

De herenwoning, aanvankelijk met drie verkleinende bouwlagen en een mezzanino, werd in 1885 aangepast in neoclassicistische stijl: de derde bouwlaag werd verhoogd ten koste van de oorspronkelijke mezzanino en de gevels werden bepleisterd en kregen een typisch neoclassicistische decoratie van pseudobanden, trapeziumvormige sluitstenen met schijfmotief, doorgetrokken lekdrempels en een hoofdgestel met een spiegelfries en een houten tand- en kroonlijst. De het schrijnwerk van de kelderluiken, de voortuindeur met spiegel- en schijfmotief en de vensters dateren vermoedelijk uit dezelfde periode. Het mansardedak werd in 1950 toegevoegd (V. Broos).

Het poortgebouw, gekenmerkt door een rechthoekige koetspoort met houten poortvleugels en een bovenlicht in een eenvoudige hardstenen omlijsting met twee voetenschrapers, werd in 1853 aangepast door toevoeging van de hoge plint, het rechthoekige venster, de pleisterlaag en de houten kroonlijst. De pseudobanden werden vermoedelijk in 1885 toegevoegd, analoog met de begane grond van de herenwoning.

De bakstenen muur die oorspronkelijk het goed van de straat afscheidde, werd vermoedelijk in 1885 vervangen door de hardstenen plint en het gietijzeren hekwerk met speerpunten. In 1936 met één bouwlaag verhoogd koetshuis met rondboogarcade.

Interieur

Koetsdoorgang met gemarbreerde zuilen op hoge basementen; trap met houten trappaal, versierd met bloem- en bladmotieven, en smeedijzeren spijlen met knopmotief.