In kern minstens tot de 17de eeuw opklimmend rijhuisje dat deel uitmaakt van de basisbebouwing, en opgevat is als een enkelhuis van twee traveeën en tweeënhalve bouwlaag onder een pannen zadeldak. In 1848 werd de oorspronkelijk twee bouwlagen hoge gevel in neoclassicistische stijl aangepast: het kloostervenster in de tweede bouwlaag werd vervangen door twee rechthoekige vensters in geriemde omlijsting met diamantkopsluitsteen en festoen, het pand werd verhoogd met een mezzanino, en de gevel werd bekroond door een houten kroonlijst op modillons.

Het houten uitstalraam werd in 1907 toegevoegd en heeft houten penanten en een dito rolluikkast, is versierd met spiegels, diamantkoppen, voluten en knoppen.