Geheel van drie neoclassicistische burgerhuizen, opgetrokken in 1888 als enkelhuizen van twee traveeën en twee bouwlagen onder een leien mansardedak met dakkapellen. De ontwerptekening bij de bouwaanvraag toont een streng classicistisch ensemble, voorzien van een pleisterlaag met pseudo-banden en schijnvoegen, rechthoekige vensters met geriemde omlijstingen en balkons op voluutconsoles in de tweede bouwlaag. Dat deze toestand ooit bestaan heeft, lijkt weinig waarschijnlijk, omdat foto’s van rond 1900 – amper een decennium na de bouw van het ensemble - de huidige toestand weergeven: een bakstenen lijstgevel, horizontaal geleed door de hardstenen plint en dito cordons, en gekenmerkt door rechthoekige muuropeningen in geblokte omlijsting op de begane grond, licht getoogde vensters in de bovenbouw en dakkapellen met frontonbekroning.