In het midden van de 18de eeuw in classicistische stijl verbouwde hoekwoning van twee bouwlagen en een mezzanino onder een zadeldak tussen aandaken, met een oudere kern en een in 1936 toegevoegde modernistische winkelpui. Classicistische penantengevel van vier traveeën, gekenmerkt door een gevelbepleistering met pseudo-banden, een hoge plint, verdiepte venstertraveeën met spiegelvormige borstweringen, en een mezzanino boven een vlakke kordonlijst. De zware, houten kroonlijst werd vermoedelijk in de 19de eeuw toegevoegd. De verankerde zijgevel is twee traveeën breed en voorzien van een cementering met schijnvoegen. De schouderstukken en het topstuk in de gevelbekroning verwijzen naar de oudere kern van het pand.

In 1936 werd het classicistische uitzicht van het huis verstoord door toevoeging van de afgeronde, modernistische winkelpui in witte, oranje en bruine ceramiektegels (M. Benoit). Typerend hierbij is de deur, gevat in een portaal-achtige omlijsting van halfzuilen onder een gebogen latei en de dieper liggende, afgeronde bovenlichten, aan de zijde van de Heilige Geeststraat vermoedelijk in de jaren 1960 vervangen door de afbeelding van een schoen (ceramische tegels).