Burgerhuis in art-nouveaustijl, als eigen woning gebouwd door Joseph Ditvoorts, naar een ontwerp uit 1907. De architect lijkt in Antwerpen actief te zijn geweest van de jaren 1890 tot eind jaren 1920, maar over zijn oeuvre is tot op heden weinig bekend.

Met een gevelbreedte van drie traveeën omvat de rijwoning drie bouwlagen, oorspronkelijk onder een plat dak, later verhoogd met een pseudo-mansarde. De lijstgevel met enkelhuisopstand onderscheidt zich door een parement uit witte natuursteen, op een bewerkte plint uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door de puilijst, wordt de opstand in de bovenbouw gemarkeerd door gegroefde lisenen die hoger oplopen in hoekpostamenten, bewerkt met lauwerkransen, chutes en mascarons. De compositie legt de klemtoon op de bel-etage, die zich onderscheidt door een korfboogdrielicht met geknikt bovenlicht, bewerkte posten en waterlijsten. Het gebogen balkon met bewerkte consoles en een smeedijzeren borstwering vloeit over in de puilijst. Begane grond en tweede verdieping beantwoorden aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van respectievelijk korfboogopeningen  met booglijsten op doorgetrokken lekdrempels, en rechthoekige vensters met individuele lekdrempels en onderdorpels. Een fries met medaillons en kleurrijke églomisépanelen in de casementen, een architraaf en een vernieuwde houten kroonlijst boven resten van modillons, vormen de gevelbeëindiging. De églomisépanelen verbeelden een vergulde opgaande zon tussen adelaars in vis-à-vis. Het houten schrijnwerk van de bewerkte deur met siersmeedwerk, en de vensters met typische roeden in het bovenlicht is bewaard, evenals de kleurrijke glas-in-loodramen in art nouveau van de bel-etage, en de smeedijzeren keldertralies.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.