Burgerhuis in neotraditionele stijl gebouwd in opdracht van Albert Vrancken, naar een ontwerp door Frans De Meyer uit 1880, voltooid in 1881. Van deze architect zijn in Antwerpen een 25-tal nieuwbouwprojecten voor heren- en burgerhuizen teruggevonden, uit de jaren 1872 tot 1887. Waar De Meyer aanvankelijk een conventionele neoclassicistische stijl toepaste, bediende hij zich vanaf de jaren 1880 sporadisch ook van de neo-Vlaamserenaissance-stijl.

Rijwoning met enkelhuisopstand van twee traveeën en drie bouwlagen onder een afgesnuit zadeldak (nok loodrecht op de straat). De trapgevel van vijf treden met een overhoeks topstuk, heeft een parament uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband, verankerd door smeedijzeren sierankers die in de geveltop het bouwjaar “1881” vormen. Blauwe hardsteen is gebruikt voor de plint, speklagen, waterlijsten, de deuromlijsting, kozijnen, lekdrempels, diamantkoppen en dekstenen. De opstand beantwoordt aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit een rechthoekige deur met middenkalf, enkele en dubbele kruiskozijnen met geprofileerde waterlijsten en lekdrempels. Diamantkoppen flankeren het kozijn van de tweede verdieping. Een rondboogvenster in een hardstenen omlijsting met diamantkopimposten en -sluitsteen doorbreekt de eenledige geveltop. De achtergevels van hoofdvolume en achterbouw, beide in baksteenbouw, onderscheiden zich respectievelijk door een getrapt dakvenster en een getrapt aandak.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.