Klooster van de zusters Sint-Franciscus van Assisi van Opbrakel en bijbehorende onderwijsinstelling, voorheen "Kostschool St.-Franciscus van Assisi", sinds 1947-48 zogenaamd "Instituut Stella Matutina" (basisschool, hotelschool, afdeling TSO en BSO). Klooster als bijhuis van het moederklooster van de congregatie te Opbrakel opgericht in 1837 in een achterin gelegen molenaarswoning met stenen korenwindmolen aan voetweg over Hovendaal. Vermoedelijk vanaf de stichting verstrekten de kloosterzusters er kosteloos lager onderwijs aan jongens en meisjes. Minstens sinds 1850 bestaande bijbehorende kostschool. Nadien voortdurend uitgebreid, verbouwd en vernieuwd. Sinds eind jaren 1920 bezat het complex gelegen tussen de noordelijke straatzijde en Hovendaal reeds grosso modo zijn huidige aanleg. Onder impuls van V. De Meyer, geestelijk directeur van 1945 tot 1980, vonden eind de jaren 1940 en in de jaren 1960 ingrijpende aanpassingen plaats volgens vooruitstrevende bouwopvattingen; sedertdien bepaalt de dominante oostvleugel met centrale torenbouw het architecturale aanzien van het schoolcomplex.

Nummer 11. Klooster in noordwestelijk deel van het complex, nog deels gehuisvest in het aanvankelijke kloosterhuis namelijk in de vleugel parallel aan de straat met opengewerkt houten klokkentorentje: in kern een woning van één bouwlaag met overwelfde kelder, minstens uit de eerste helft van de 19de eeuw, circa 1850 (in 1852 ?) onder andere verhoogd met bovenverdieping; klooster voorts uitgebreid in de tweede helft van de 19de eeuw. Vroeger beraapte gevels echter met recente bekleding; binnenshuis ook sterk gewijzigd door herhaaldelijke aanpassingen onder meer aan nieuwe functie. Bijbehorende ronde windmolen in 1839 verbouwd tot kloosterkapel, in 1885 gesloopt voor bouw van nieuwe kostschool. Klooster nog vergroot in de eerste helft van de 20ste eeuw met nieuwe kloosterkapel, heden tot internaat verbouwd met tussengevoegde verdieping. Huidige moderne kloosterkapel achterin op noordwesthoek bij Hovendaal opgericht naar ontwerp van architect J. Raman (Gent) volgens concept van V. De Meyer. Vrijwel vierkant laag gebouw van baksteen en beton onder plat dak, op plintsteen naast buitendeur gedateerd 1968. Fraai geconcipieerde overheersend betonnen binneninrichting met dito bidbanken opgevat als een rond amfiteater met centraal altaarblok onder koepel; omgeven door in cirkelvorm geplaatste betonnen pijlers; stervormige structuur in zoldering en dak met opstaande daklichten, refererend aan de morgenster in de schoolnaam Stella Matutina. Ruime vensters in oostwand. In zuidwand uitgespaarde rij betonnen biechtstoelen met houten tussenwanden. Gepolychromeerd Onze-Lieve-Vrouwebeeld uit de 12de tot 13de eeuw. Aanpalende huiskapel ingericht in een deel van de aangrenzende oude kapel; drie geïntegreerde gekleurde glas-in-loodramen (eerste tot tweede kwart van de 20ste eeuw) afkomstig van de vroegere kloosterkapel met symbolische voorstellingen of titels uit litanie van Onze-Lieve-Vrouw.

Nummer 13. Voorin gelegen woning van de geestelijke bestuurder, aldus gebouwd in 1929-1930. Villa van twee bouwlagen onder overstekend pannen schilddak (nok parallel aan de straat). Dubbelhuis met oranjegele bakstenen lijstgevels. Erker en deurluifel met leien afdekking. Origineel houtwerk met kleine roedeverdeling.

Nummer 15. Instituut Stella Matutina. Gedeeltelijke vernieuwing van schoolgebouwen aangevat in 1946, oostvleugel met uitbreiding herbouwd op oude funderingen waarbij lange oostgevel ook symbolisch opgevat als voornaamste zichtgevel; toevoeging in 1948 van centraal halfrond torengebouw van zes verdiepingen tussen vleugels van vier verdiepingen, naar ontwerp van architect A. Bressers (Gent). Omstreeks 1965 uitgebreid met dwarsvleugel ten zuiden van drie verdiepingen ter vervanging van vroegere schoolboerderij; voorts aangepast met onder andere nieuwe hoofdtoegang in zuidelijke kopgevel en voorzien van dakbekroning door betonnen gebogen pergola. Imposant en vrij modernistisch opgevat schoolgebouw op deels open onderbouw. Door brede vensterbanden sterk opengewerkte bakstenen gevels waarvan de ruime vensters hun typerend fijn geprofileerde gewitte metalen ramen bewaren. Torengebouw met verticaliserend karakter door smalle uitspringende betonnen penanten; vleugels met horizontaal belijnde vensterregisters. Beeltenis in reliëf van Onze-Lieve-Vrouw en schoolnaam onder daklijst rechts. Architecturale eenheid enigszins verstoord door in 1988-89 als lage uitbouw toegevoegd didactisch restaurant.

Nummer 15 A. Vroegere parochieschool, huidige kleuterschool van de vrije basisschool Lilare. Afzonderlijk schoolgebouw onder schilddak, aan gesloten speelplaats bij de straat; baksteenbouw typerend voor de jaren 1930. Ruitvormige gevelsteen met reliëf van Kindje Jezus van Praag in de centrale deurtravee Speelplaats voorts aan twee zijden met open overdekte speelplaats onder zadeldak op gietijzeren kolommen.

Links ernaast, zijdelings aan de straat palende voormalige parochieschool, heden parochiezaal. Nog deels beraapt schoolgebouw van één verdieping onder zadeldak, waarschijnlijk uit het vierde kwart van de 19de eeuw. Beeld van Sint-Franciscus van Assisi in rondbogige gevelnis van blinde bakstenen straatpuntgevel, verwijzend naar de vroegere schoolnaam.