In oorsprong bepleisterd neoclassicistisch hoekpand (Tiensestraat) met drie in hoogte verkleinende bouwlagen en drie op drie traveeën, vermoedelijk daterend uit het derde kwart 19de eeuw(?). In 1878 werd het pand naar ontwerp van architect A. Van Arenbergh aan het Hooverplein uitgebreid door verhoging met twee bouwlagen van de oorspronkelijke toegangspoort, zie heden ook de bouwnaad en de combinatie van plat dak en afgesnuit zadeldak. Bak- en zandsteenbouw met "penantengevel"-structuur aan de Tiensestraat. Op oude prentkaarten figurerend met begane grond aan Hooverplein bepleisterd met imitatiebanden en in beide gevels enkel voorzien van vensters: ordonnantie gewijzigd in 1956 en - voor horecafunctie - opnieuw in 1974 volgens huidig voorkomen, gelijktijdig met de uitbreiding van het pand uiterst links met een stijlverwante éénlaagse aanbouw. Bovenbouw geordonneerd door de rechthoekige vensters, in de voorgevel gedicht in de derde travee. Zandstenen hoekblokken, muurbanden, lateien en gegroefde of voluutvormige consooltjes onder de al dan niet geprofileerde arduinen lekdrempels, op de tweede bouwlaag doorgetrokken tot een omlopend cordon; karakteristiek uitgewerkte ijzeren leuningen. Deels gedichte steigergaten onder de houten kroonlijst met klossen. Rechthoekige zandstenen poort met geprofileerd beloop, geblokte omlijsting op hoge neuten, paneelvormige sluitsteen met puntmotief en drop, en decoratieve consoles ter schraging van de druiplijst die als balkonplaat fungeert voor het gebogen - in plaats van op het ontwerp (1878) een recht – ijzeren balkon.