Wederopbouwpanden met een meer of minder uitgesproken neogotische vormgeving en/of detaillering en een contrastrijke verwerking van rode baksteen en witte natuursteen.

Nummer 4 werd volgens de bouwvergunning van 1922 opgetrokken als drukkerij, met handel- en woonfunctie aan de straat (zie ook de gevelsteen met huisembleem in de laatste travee). Het pand werd ontworpen door ingenieur-architect P.R. Van Biesem, het sculpturale decor staat op naam van de beeldhouwers B. Van Uytvanck en zoon (zie de inscripties op de gelijkvloerse hoekpilasters). Met zijn opvallende, laatgotisch/renaissancistisch geïnspireerde vormgeving onderscheidt het pand zich in het straatbeeld. Vooreerst door de combinatie van de erkervormige uitbouw onder balustrade en de balkonmarkering, geschraagd door uitgelengde getrapte consoles die aanzetten op colonnetten ter hoogte van de entresolvormende tweede bouwlaag. Verder door het getrapte bovenste register, dat centraal is uitgewerkt als een spitsboognis onder -booglijst, met gekoppelde dito vensters en ingeschreven cirkelmotief met initialen RV - blijkbaar van de bouwheer R. Van Biesem - en ten slotte door de karakteristieke ornamentiek. De handelspui werd later deels aangepast.

Nummers 24 en 26, met respectievelijke jaartallen 1921 en 1914 in de smalle deurtraveeën, werden samen met het in de Tweede Wereldoorlog geteisterde oorspronkelijke hoekgebouw met de Savoystraat opgetrokken als één ensemble van drie winkel-/woonpanden naar ontwerp van de architecten A. De Buck. Nummer 24 vertoont een nog gaaf bewaarde opstand die opgevat is als een gecombineerde lijst- en trapgevel met overhoekse pinakelvormige topstukken, ter beëindiging van het brede risaliet met drielichten en accentuerende balustradebalkons met typische consoles afgewerkt met dierlijke motieven. Het soberder opgevatte nummer 26, met lisenengevel, bow window en aflijnend bogenfries, werd na de Tweede Wereldoorlog in 1949 hersteld met inbreng van de huidige pui.