Geheel van twee gekoppelde burgerhuizen in gematigde art-nouveaustijl, voor eigen rekening gebouwd door de aannemer Jan Alfons Verbist, naar een ontwerp uit 1906. Deze nam in 1895 het aannemersbedrijf van zijn overleden vader Petrus Gummarus Verbist over, en was vervolgens nog actief tot begin jaren 1920.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvatten de volgens spiegelbeeldschema gekoppelde rijwoningen drie bouwlagen onder een plat dak. De lijstgevels hebben een parement uit witte Silezische brikken in kruisverband, geaccentueerd door grijze baksteen voor speklagen en ontlastingsbogen. Van blauwe hardsteen is gebruik gemaakt voor de plint, van witte natuursteen voor de puilijst, het balkon, hoekblokken, sluitstenen, lateien en lekdrempels. Geleed door de puilijst en kordonvormende lekdrempels, legt de compositie telkens de klemtoon op de middenas. Deze wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een Frans balkon met consoles, postamenten en smeedijzeren borstwering. Verder beantwoorden de opstanden aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van getoogde deur- en vensteropeningen met onderdorpel op de begane grond, rechthoekige vensters met bewerkte latei en onderdorpel op de eerste verdieping, en vier smalle korfboogvensters op de tweede verdieping. Een houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging (vernieuwd in nummer 22). Het houten schrijnwerk van de inkomdeuren met siersmeedwerk, en de vensters met kleine roeden in het bovenlicht is bewaard.

De plattegronden beantwoorden aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal. Volgens de bouwplannen beslaat de gebruikelijke enfilade van salon, eetkamer en veranda de begane grond, geflankeerd door de keuken annex pomphuis en wc in de achterbouw.