Arbeidersbebouwing samengesteld uit ensembles van twee traveeën brede bescheiden rijwoningen, te dateren kort na de aanleg van de straat in 1835 (zie ook straatinleiding). Als belangrijkste kenmerken vertonen deze panden een variërende bouwhoogte onder zadelbedaking, bakstenen lijstgevels beschilderd, of (later) bepleisterd of gecementeerd (nummers 8, 12-18, 22), met doorgaans rechthoekige muuropeningen waarvan de deuren gevat zijn in een zandstenen omlijsting in blokverband en de vensters erboven blind zijn, verder ook met soms lekdrempels doorgetrokken ter hoogte van de bovenverdieping en - als summiere decoratieve inbreng - een contrasterende beschildering, bepleistering of cementbezetting voor de plinten, lateien, dorpels, boogstenen en hoekblokken.

Nummers 6-10: twee bouwlagen hoog, met repetitieve ordonnantie, beluikte benedenvensters (6, 10) en kroonlijst met modillons (8, 10).

Nummers 12-14: twee en halve bouwlagen, met latere decoratieve ijzeren leuningen en in nummer 12 toegevoegde stucomlijstingen.

Nummers 16-18: een ensemble met twee bouwlagen en nu deels gedichte mezzanino, klassieke houten kroonlijst met modillons en tandlijst, houten vensterluiken beneden; door architect L. Van Herck in 1976 gerenoveerd tot huidig uitzicht met door erker en beglazing opengewerkte brede poorttravee.

Nummers 20-28: anderhalve bouwlaag hoog en in repetitieve opstelling, met beneden in nummer 20 een later ingebrachte I-balk met rozetten.