Vroegere watermolen zogenaamd Broeckemolen op de noordhoek van een kleine achterin gelegen voormalige hoeve met gesloten aanleg. Gesitueerd naast de Broekebeek of Meulebeke op het gehucht Ten Broeke en naast de gelijknamige hoeve aan de andere oever van de beek. Aanvankelijk alleenstaande watermolen aan gelijktijdig aangelegde molenvijver, volgens kadasterarchief opgericht in 1848 en in gebruik genomen in 1849 door P. De Vulder en J. Laurent. Vroegere toegangsweg, namelijk de langs de beek lopende Broekstraat, afgeschaft in 1909. In 1913 geïncorporeerd in een nieuw gebouwde hoeve. Volgens laatste molenaar R. Dhondt, demping van spaarvijver en bijpas evenals verwijdering van ijzeren waterwiel circa 1954, maalderij stopgezet begin jaren 1960. Graanmolen, vergroot (in het derde kwart van de 19de eeuw ?) met olieslagerij door verlenging noordoostwaarts met twee travee (zie bouwnaad) tot een ruimer rechthoekige bakstenen gebouw onder zadeldak (pannen, nok parallel met de straat). Aanvankelijke watermolen op onderbouw van zandsteenblokken; watergevel (op het zuidwesten) met jongere puntgeveltop; benedenvensters met één of twee hoekstenen en luikduimen. Toegang in noordoostelijke puntgevel: dubbele deur met houten latei en bovenlicht uitgespaard in verdiepte rondboog; bewaarde houten latei van gedichte poort. Bewaarde maalinrichting omvat drie steenkoppels (een Belgisch, een Engels en één getekend "Société Mulière Ferté-sous-Jouarre France"). Aandrijving met ijzeren raderwerk, wiel met drijfriem. Voorts omvat de installatie nog het luiwerk met rol, een galg, ijzeren haverpletter met houten bak, een elektromotor.

Lagere bedrijfsgebouwen van de aangebouwde hoeve met bouwjaar 1913 gekerfd boven in poortstijl van noordoostelijke gebouw. Woning van twee bouwlagen van 1913, gewijzigd en met nieuw bakstenen parement.