Een rij lage boerenarbeiderswoningen die oorspronkelijk dienst deden als personeelswoningen van het kasteel van Nokere bevinden zich rechts bij de ingang van de kasteeldreef. De lichtgeel geschilderde huisjes met gepikte plinten onder pannen zadeldaken bezitten allen nog de blauw- en geelgeschilderde luiken verwijzend naar de bezittingen van het kasteel. Ze werden recent voor de bescherming (2002) gerenoveerd.

De meest oostelijke woning is een vrijstaand 19de-eeuws huisje van vijf traveeën met een rechthoekige deur. De rechthoekige vensters onder houten lateien en kleine roedeverdeling hebben tegeldorpels en gestreepte luiken.

Links ervan bevindt zich een huisje van vier traveeën met oudere kern. Het heeft rechthoekige beluikte vensters en twee steekboogdeurtjes (links gedicht) die gevat zijn in een vlakke omlijsting met sponning, imposten en sluitsteen, onder een gebogen zandstenen waterlijst. In de rechter zijpuntgevel zit een venstertje met sponning en duimen van het vroegere luik. Het interieur bewaart nog de originele balklaag met moerbalken met versierd uiteinde en de grote laatgotische haard met geprofileerde geschilderde zandstenen schoorstukken; de haardbalk heeft als opschrift: "anno MDCCXXXVI".

Ernaast bevindt zich een een aansluitend huisje van drie traveeën onder een doorlopend zadeldak. Het heeft een rechthoekige deur, één beluikt en één kleiner venster.

De meest westelijke woning bestond mogelijk vroeger uit twee huisjes, op het moment van de bescherming (2002) is het één huis van zes traveeën onder één steiler zadeldak. Het wordt gekenmerkt door gekoppelde rechthoekige beluikte vensters en rechthoekige deuren.

De 18de- en 19de-eeuwse bediendenwoningen zijn verbonden met het kasteel. De woningen liggen aan de zijkant van de dreef welke het dorp met het kasteel verbindt. Drie van de vier woningen zijn iets achterin gelegen en hebben een omhaagde voortuin.

Het gaat hier om zeer sobere gebouwen met als enig ornament de deuromlijsting. De interne structuur bleef bewaard evenals de haarden en balkenlagen. De haard van de tweede woning heeft een traditionele, middeleeuwse, laatgotische vormgeving en dat ondanks de datering. Van een 18de-eeuwse interieuraankleding is geen spoor. Wellicht werden deze woningen opgetrokken door Mathieu-Xavier De Ghellinck, de man die in 1727 het kasteel van Nokere kocht en later in de kerk begraven werd. De panden werden cruciaal geplaatst achter de afsluiting van het kasteeldomein.