Deze art-nouveauburgerwoning werd rond 1903 gebouwd als eigen woning van architect Albert Gondrexon. Deze architect wordt gesitueerd binnen de Antwerpse art-nouveaubeweging. De woningen die we van hem kennen, zijn eigentijds vormgegeven, met elementen uit de art nouveau of uit de cottagestijl. Zijn eigen woning sluit hierbij aan en is met zijn asymmetrische natuurstenen gevel met grillige geveltop een unicum binnen de art nouveau in Antwerpen. Om die reden is de woning beschermd als monument.

Het is een enkelhuis van twee traveeën en twee à drie bouwlagen onder een gemansardeerd zadeldak. De asymmetrische natuurstenen lijst- en topgevel is gemarkeerd door een driezijdige houten erker en fantasierijk vormgegeven vensteropeningen, die oorspronkelijk rijk versierd waren met zwierig ijzersmeedwerk en kleine roedeverdelingen, detaillering die jammer genoeg voor een groot deel is verdwenen. De opbouw van de gevel is volledig asymmetrisch en bestaat uit een smalle inkomtravee met een brede raamtravee. De inkomtravee is laag gehouden tegenover de raamtravee die als een asymmetrische puntgevel uitsteekt boven zijn omgeving. Om de overgang tussen ingangstravee en bedaking te maskeren werd in het dak een grote dakkapel uitgebouwd. De deur, die samen met zij- en bovenlicht in een subtiel aangegeven hanenkam is gevat, is gaaf bewaard met alle details.

Op de geveltekening in de bouwaanvraag wordt de geveltop bekroond met een beeldje van een beer met een wapenschild, een element dat niet meer aanwezig is. Een plattegrond van de woning is niet aanwezig in het bouwdossier. Wellicht zit achter de gevel een klassieke, 19de-eeuwse ingedeelde woning, met achter elkaar liggende kamers bereikbaar via de belendende gang en traphal. Het typeert de Antwerpse art nouveau, dat vernieuwing in de architectuur zich beperkt tot de gevelafwerking van de woningen en dat de architecten dit niet doordrijven tot in de indeling van de woning.