Deze twee woningen werden rond 1902 gebouwd voor rekening van architect Albert Gondrexon, die een jaar later links ervan zijn eigen woning bouwde. Deze twee huizen werden als opbrengsteigendommen gebouwd voor de architect, die er door een afwisseling van bouwstijlen voor zorgde dat niets deed denken aan reeksbouw. Gondrexon valt in Antwerpen onder de art-nouveau-architecten te catalogiseren, met gevels die vaak een kleurrijke, originele uitwerking krijgen volgens de vormgeving van de nieuwe stijl. De interieurs daarentegen blijven de conventionele 19de-eeuwse indeling volgen.

Nummer 65, gesigneerd door de architect, is een enkelhuis van twee à drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak. De woning heeft een aantal kenmerken die naar de art nouveau verwijzen, zoals de sgraffitofries, het kleurrijke materiaalgebruik en de afwisselende vensteropeningen. De lijstgevel kreeg een helrood bakstenen parement met natuurstenen banden. Onder de houten kroonlijst op klossen werd een sgraffitofries met bloemmotieven aangebracht, een realisatie van art-nouveaukunstenaar Paul Cauchie. De vensteropeningen zijn wisselend van vorm, met schouderboogvensters op begane grond en derde bouwlaag en een groot rondbogig deurvenster op de bel-etage met terras met fraaie ijzeren leuning.

De woning op nummer 67 heeft dezelfde kroonlijsthoogte en gevelbreedte, maar krijgt door de conventionele neoclassicistische opbouw en afwerking van de lijstgevel een totaal ander karakter. Enkelhuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak. Verzorgde, maar gestandaardiseerde elementen zoals de kroonlijst op klossen, de hardstenen plint, kordons en doorlopende onderdorpels, regelmatig geplaatste rechthoekige muuropeningen, accent op de centrale travee door balkon met ijzeren leuning. Een eigentijds element is de fijne roedeverdeling in de bovenlichten van de muuropeningen.