De pastorie van Lozer werd links van de parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand gebouwd achterin een deels ommuurde beboomde tuin, afgesloten door ijzeren hekken op bakstenen voet tussen ronde bakstenen pijlers, aangebracht in 1862. Het oorspronkelijk huis had drie traveeën en slechts één bouwlaag en werd gebouwd samen met de kerk in 1844. Zowel kerk als pastorie hebben een zelfde sobere vormgeving. Volgens archiefdocumenten werd het pand in 1866 verhoogd met één bouwlaag onder een schilddak (nok evenwijdig met de straat) en voorzien van een deuromlijsting onder driehoekig fronton naar ontwerp van architect Edmond de Perre-Montigny. In 1956 werd het gebouw opnieuw gerenoveerd door architect Roger van Driessche met een gecementeerd parement en vernieuwd houtwerk. De rechthoekige vensters en deur in arduinen omlijsting onder driehoekig fronton bleven behouden.

Interieur

Het interieur werd tijdens de bouwcampagnes van 1866 en 1959 aangepast aan de noden van de tijd. De centrale gang bleef bewaard in de toestand van 1868. In dat jaar werd er een muurschildering aangebracht, een romantisch en geïdealiseerd platteland voorstellend: bootje varen, jacht, een herder met zijn kudde en hond onder een knotwilg, de picknick van de landarbeiders. Het ideale landschap is verrijkt met een aantal gebouwen: een Engels landhuis, een neogotische romantische kathedraal, een herenwoning in de bergen en de toren van de kerk van Lozer. Op de overloop staat een voorstelling van een hondje, eronder gesigneerd en gedateerd Barbet / 1868. Het opschrift op een hondenpoot luidt "vergeven en gestorven 16 meert 187(1)?”, volgens een overlevering verwijst de afbeelding naar de onnatuurlijke dood van de pastoorshond. De olieverfschildering is beperkt beschadigd wat echter geen afbreuk doet aan de belevingswaarde en hoge kwaliteit van de schildering. De in situ bewaarde schildering geeft een fraai beeld naar stijl en inhoud van het 19de-eeuwse romantisme in onze contreien. Opvallend is de combinatie van verschillende landschappen: een Engels slot met landschapspark, het platte Vlaamse land, het kerkje van Lozer, een berglandschap en het Oosten dankzij de invloed van het oriëntalisme met de afbeelding van een pauwenjacht. Drie mannen met oriëntaalse en koloniale kledij worden afgebeeld nabij een palmboom. De volledige muurschildering steunt op een imitatie marmeren plint.

In de tuin bevindt zich nog een geschilderd bakstenen gebouw dat vroeger dienst deed als stal. Het is een zes traveeën tellend gebouw onder schilddak en dateert van circa 1910. De traveeën worden geaccentueerd door bogen, steunend op pilasters. In aanzicht geeft de constructie een gevoel van een open arcade te zijn.

Achterin gelegen dubbelhuis in beboomde tuin, afgesloten door ijzeren hekken op bakstenen voet tussen ronde bakstenen pijlers, aangebracht samen met de kerkhekken in 1889. Oorspronkelijk huis van drie traveeën en één bouwlaag gebouwd samen met de kerk in 1844. Volgens archiefdocumenten in 1866 verhoogd met een bouwlaag onder schilddak (nok parallel met de straat) en voorzien van een deuromlijsting onder driehoekig fronton naar ontwerp van architect E. De Perre-Montigny. Gerenoveerd in 1956 door architect R. Van Driessche onder meer met nieuw gecementeerd parement en vernieuwing van houtwerk. Rechthoekige vensters en deur in arduinen omlijsting, onder driehoekig fronton.

Interieur

Centrale gang volledig beschilderd met jachttaferelen, onder meer met voorstelling van de kerktoren van Lozer, berglandschappen en landelijke taferelen of imposante bouwwerken; overloop met voorstelling van hondje, eronder gesigneerd en gedateerd Barbet / 1868. Opschrift op hondenpoot "vergeven en gestorven (?), 187(4)?, volgens een overlevering verwijzend naar de dood van de pastoorshond.