Dit opmerkelijke neoclassicistische ensemble van vier burgerhuizen met fantasierijk afgewerkte gevels is het resultaat van een verbouwing van vier bestaande panden in 1911 voor rekening van architect Louis Hendrikx. Deze projectontwikkelaar realiseerde op het Zuid een aantal opbrengsteigendommen, meestal met gevels waarin het decoratieve element een belangrijke rol krijgt.

De bestaande eind-19de-eeuwse woningen, een samenstel van vier identieke burgerhuizen van drie traveeën en drie bouwlagen op souterrain onder zadeldaken, hadden conventioneel opgebouwde, bepleisterde en beschilderde lijstgevels. Dit ensemble werd gebouwd rond 1880 voor J. Peellaert. Hendrikx verandert structureel niets aan de woningen; de extra mansardeverdieping die in de bouwaanvraag wordt weergegeven, is niet uitgevoerd. De architect geeft de gevels een grondige facelift, door het aanbrengen van eclectische decoratieve elementen zoals de wisselende muuropeningen in rijke omlijstingen, de afwisselend aangebrachte driezijdige erkers en deurvensters met ijzeren balkons, de medaillons, plantenslingers, strikken, diamantkoppen en sluitstenen en de ijzeren borstweringen op de bovenverdiepingen. Een fraai, typisch begin-20ste-eeuws element is het fijne schrijnwerk met speelse roedeverdelingen, die op de verdiepingen bij alle woningen zijn bewaard. De begane grond is aangepast.

Eenheidsbebouwing in neoclassicistische stijl, uit het laatste kwart van de 19de eeuw. Bepleisterde en beschilderde lijstgevels verlevendigd met neo-Lodewijk XVI-stucwerk, centrale erkers of balkons. Rechthoekige en rondboogvensters in geriemde omlijstingen.