Het kerkhof van Lozer werd aangelegd achter de parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand, op grond geschonken door de familie della Faille, gewijd in 1857. De familie zelf liet in 1872 een grafkelder bouwen waarboven een grafkapel werd opgericht.

Het omhaagde terrein is toegankelijk via een fraai ijzeren hekken van 1862.

In het midden van het kerkhof werd in 1866 een ijzeren kruis met Christusbeeld geplaatst door pastoor B. De Smet. Het kruis steunt op een tweekleurige bakstenen sokkel en is langs één zijde voorzien van een arduinen gedenkplaat.

Op het terrein werd een kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes opgericht. Het is een open bakstenen kapel onder zadeldak, vermoedelijk uit het begin van de 20ste eeuw. Het ijzeren hek draagt het opschrift "O.L.V. van Lourdes B.V.O.". Binnenin bevinden zich een plaasteren gepolychromeerd Onze-Lieve-Vrouwebeeld en twee engelen op een geschilderde houten sokkel.

Een tweede kapel werd gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën. De bakstenen kapel onder zadeldak herbergt een beeld van Onze-Lieve-Vrouw op een bakstenen sokkel.

Rondom het kerkhof loopt een ommegang met zeven pijlerkapelletjes met beeldengroepen in terracotta, de zeven weeën van Maria voorstellend, opgericht in 1863. De kapelletjes werden vernieuwd in 1960 door architect Paul Vossaert.

Op het kerkhof bevinden zich nog enkele oude en dendrologish waardevolle struiken: twee buxusstruiken (Buxus sempervirens) en enkele hulststruiken (Ilex aquifolia). Het gebruik van deze planten op een begraafplaats is geen uitzondering. Gezien beide soorten hun bladeren houden tijdens de winter zijn ze een symbool voor heropstanding en ontwakend leven (na de dood).