In 1885 dient ingenieur-architect Henri Hertogs een bouwaanvraag in voor de bouw van een magazijn en bijgebouw in naam van Guillaume Hertogs. Hij specificeert daarbij dat het nieuwe gebouw op een moeilijk terrein gebouwd wordt, door de aanwezigheid van oude grachten. Het gebouw, drie traveeën en vier bouwlagen onder schilddak tellende, met rechts aansluitend een lagere poorttravee van twee bouwlagen, kreeg een eclectische, neorenaissance-geïnspireerde lijstgevel met een parement van rode baksteen met speklagen en smeedijzeren sierankers. Ondanks de talrijke verbouwingen van het pand doorheen de 20ste en 21ste eeuw, werden de kenmerken van de opvallende gevel bewaard. De gevel van het hoofdgebouw is per travee in een boogveld gevat, gescheiden door lisenen; gekoppelde segmentbogige vensteropeningen, een rechthoekige poort onder ijzeren latei in de linkse travee. In de lagere rechtse poorttravee zit een brede rechthoekige poort onder halfrond balkon met balustrade en deurvenster met natuurstenen tussenstijl en fronton. De houten kroonlijst is enkel bij deze poorttravee bewaard. In het vierde kwart van de 20ste eeuw was dit gebouw een roepzaal; begin 21ste eeuw werd het gebouw gerenoveerd tot appartementsgebouw, met toevoeging van een extra verdieping.