De molenromp in rood baksteenmetselwerk is wat overblijft van de Clementsmolen. De stenen molen stopte met malen in 1940 en werd nadien omgevormd tot mechanische maalderij en uiteindelijk herbestemd tot verblijfsaccommodatie.

De Clementsmolen was oorspronkelijk een ronde stenen bergmolen die in 1902 achterin de Molenstraat nummer 39 werd opgericht door Clement D'hondt. In 1907 werd een mechanische maalderij toegevoegd. In 1924 koopt de familie Van Cauwenberghe de molen en bouwt er een molenaarshuis naast (Pluimke nummer 13). Door een storm op 14 november 1940 raakt de molen beschadigd en ontstaat er brand. Door de oorlogsomstandigheden wordt de molen niet hersteld. In 1952 wordt het gevlucht, en enkele jaren later in 1955, ook de kap verwijderd. Nadien wordt de romp ingekort en voorzien van een betonplaat.

De conische romp telt nu drie verdiepingen. Op de benedenverdiepingen steekt een rechthoekige deur onder houten latei. Hogerop drie getoogde vensters, waarvan één venster de deur vervangt die in oorsprong toegang gaf tot de eerste verdieping.

Achterin nummer 39 gelegen. Bewaarde bakstenen molenromp van de zogenaamde "Clementsmolen" een gewitte stenen korenwindmolen, type bergmolen, gebouwd in 1902 door Clement D'Hondt. In 1907 reeds toevoeging van een mechanische maalderij, in 1928 met nieuw molenaarshuis ernaast (Pluimke nummer 13). Beschadigd door storm en oorlogsgeweld in 1940, sinds 1948 nog enkel elektrische maalderij op de begane grond. Gevlucht verdwenen in 1952, molenkap verwijderd en romp ingekort in 1955 en afgedekt door betonplaat. Conische romp met drie niveaus: met rechthoekige deur onder houten latei op de begane grond, getoogde deur met houten buitentrap en twee vierkante venstertjes bovenaan.