Burgerhuis in neo-Vlaamserenaissance-stijl gebouwd in opdracht van Jos. Van Genk, naar een ontwerp door de architect Frans Van Ballaer uit 1883. In het bouwdossier is sprake van vandaag verdwenen aanhorigheden, gelegen op de binnenplaats die doorliep achter de rechte aanpalende percelen nummers 61 en 63.

De woning Van Genk behoort tot het vroege oeuvre van Frans Van Ballaer, die in Antwerpen actief was van omstreeks 1880 tot aan de Eerste Wereldoorlog. Uit de jaren 1880 zijn slechts een beperkt aantal nieuwbouwprojecten bekend, zowel ontwerpen in conventionele neoclassicistische als pittoreske neo-Vlaamserenaissance-stijl. Omstreeks de eeuwwisseling liet de architect zich opmerken met ontwerpen in art-nouveaustijl.

Met een gevelbreedte van drie/twee traveeën omvat de rijwoning - een enkelhuis van het bel-etagetype - vier bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, leien). De lijstgevel heeft een parement uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband met smeedijzeren sierankers, op een plint uit blauwe hardsteen. Van witte natuursteen is overvloedig gebruik gemaakt voor speklagen, lateien, lekdrempels, het balkon, pilasters, een halfzuil, waterlijsten, boogaanzet-, sluit-, kraag- en dekstenen, borstweringen, ornamenten en consoles. Horizontaal geleed door de puilijst, beantwoordt de opstand aan een drieledig schema, waarbij de rechter travee hoger opgaat in een getrapte geveltop.

Oorspronkelijk geopend door een getoogde koetspoort en twee rechthoekige vensters met ontlastingsbogen, is de lage begane grond verbouwd. De twee hoofdverdiepingen worden gemarkeerd door een spaarveld, afgewerkt door gekoppelde, geprofileerde booglijsten met mascaronsleutels en metopen in de zwikken. Deze komen neer op kolossale, met chutes versierde hoekpilasters, en een balustervormige halfzuil vanaf een leeuwenkopconsole in de middenas. Het bijna gevelbrede balkon met balustrade van de bel-etage rust op consoles met een acanthusblad en Ionisch kapiteel, waartussen casementen met een siervaas tussen spiraalranken. Rolwerkcartouches accentueren de penanten. Verder rechthoekige vensters met een latei, ontlastingsboog en bewerkte sluitsteen, op de bel-etage gekoppeld tot tweelicht, op de tweede en derde verdieping met een diamantkopfries op de borstwering. De derde verdieping onderscheidt zich door een spaarveld in de linker travee, die wordt beëindigd door een klassiek hoofdgestel met een houten kroonlijst op voluutconsoles met wortelmotief, waartussen casementen en diamantkoppen. De rechter travee, geopend door een tweelicht met schelpornamenten in de boogvelden, mondt uit in een getrapte geveltop van zes treden op schouderstukken, met metopen, een getrapt drielicht, een kepervormige bekroning op schouderstukken, en een bolornament als topstuk.

Breedhuis van twee traveeën en vier bouwlagen onder leien zadeldak in in neo-Vlaamserenaissance-stijl, te dateren circa 1900.

Beschilderde bakstenen lijstgevel waarvan rechter travee hoger opgaand met trapgeveltje. Rechthoekige muuropeningen en verbouwde begane grond.