Villa naar ontwerp van architect Antoine Courtens van 1929. Ingeplant op een groot perceel met voorliggende voortuin en achterliggend bos.

De huidige woning is fasegewijs tot stand gekomen. Het oudste deel van de woning werd gebouwd ca. 1929 in opdracht van Willy Courtens. Hij woonde in Oostende aan de Sint-Catharinaplaats. Deze woning werd vermoedelijk gebouwd als een landhuis in de groene omgeving van Brugge. Hij liet de plannen tekenen door zijn broer architect Antoine Courtens. Het oorspronkelijk ontwerp voorzag een vrij compacte woning op vierkante plattegrond met torenuitbouw in de linkerhoek en bijhorende garage die bereikbaar was via een pergola. De woning wordt uitgebreid met een volume in de jaren 1960. Hierbij werd de vormgeving van het oorspronkelijke hoofdvolume overgenomen. In de jaren 1960 werd de woning ingericht als opvangtehuis voor kinderen. Volgens de huidige eigenaar werd de woning toen intern grondig verbouwd.

Het oorspronkelijk volume op vierkante plattegrond telde oorspronkelijk twee bouwlagen en was twee traveeën breed. In de jaren 1960 werd dit uitgebreid met één brede travee. Hoofdvolume van twee bouwlagen onder schilddak voorzien van behouden dakkapellen met pinakelbekroning. Oranje baksteenbouw in combinatie met accenten van bepleisterde en beschilderde gevelpartijen. In de oksel toren met bepleisterd en beschilderd parement op vierkante plattegrond van drie bouwlagen hoog onder tentdak met pinakelvormige bekroning. Lager volume van één bouwlaag onder zadeldak, vervangt de vroegere pergola.

De gevels worden sterk verticaal en horizontaal belijnd. Onder de goot bevindt zich een gecementeerde brede lijst. De straatgevel is voorzien van een typerende drieledig opgevat vensterregister doorlopend tot aan de gootlijst. Ervoor terras voorzien van een laag bakstenen muurtje. De gevel met de inkom wordt ook sterk verticaal geritmeerd. De deurtravee is uitgewerkt als een risaliet. De deur wordt geflankeerd door twee smalle venstertjes, erboven een bewaarde lichtarmatuur. Links tweezijdig uitgewerkte erker, op de verdieping opgevat als een balkon.

De achtergevel is soberder, door het ontbreken van de erkers. De gevel wordt opengewerkt met rechthoekige muuropeningen. Links in het oudste gedeelte zijn de deur en vensters als één geheel opgevat. Het oorspronkelijke schrijnwerk werd overal vervangen naar oude model.

Het interieur bewaart nog enkele oorspronkelijke elementen vooral opvallend is de traphall, met kenmerkende vormgeving voor de trap en de bewaarde ingemaakte kastjes. Bewaarde deuren. In het groot salon, aan de straat, aanwezigheid van een bewaarde schouw met kenmerkende vormgeving.

• STADSARCHIEF BRUGGE, Bouwvergunningen, nr. 1929/67.
• GILTE S. & VAN VLAENDEREN P. Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Brugge, Deelgemeente Sint-Andries, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen, 2005. (onuitgegeven werkdocumenten).
• Frank Lloyd Wright, 1867-1959. Bouwen voor de democratie, Taschen, 2007.
• Antoine Courtens. Een meester van de Art Deco. Retrospectieve-tentoonstelling van dinsdag 19 november 2002 tot en met zondag 27 april 2003, Museum voor architectuur – De Loge,