Voormalige hoeve en bierbrouwerij gelegen op een site die opklimt tot de 12de eeuw. De huidige bebouwing dateert voornamelijk uit de tweede helft van de 19de eeuw en bestaat uit een zuidelijk gelegen woonhuis in L-vorm verbonden met een westelijk gelegen stal annex karrenhuis, waarvan de kern mogelijk opklimt tot de 17de eeuw.

Historische site waarop het hoofdleen "Hof ten Doorne" van de heren van Beigem was gevestigd (zie inleiding). Het goed werd volledig vernield tijdens de godsdiensttroebelen op het einde van 16de eeuw en werd in de loop van de 17de eeuw als kleine hoeve heropgebouwd, zie Kaartboek van de gemeente (circa 1690) en van de abdij (1699). In de loop van de 18de eeuw uitgegroeid tot een volwaardig complex bestaande uit een woonhuis, schuur en stallen: U-vormig geschikt op de Ferrariskaart van 1770-1778 en met losse bestanddelen op het Primitief kadasterplan van 1821. Het woonhuis lag in de noordwestelijke hoek.

In het derde kwart van de 19de eeuw werd er een bierbrouwerij geïnstalleerd gepaard gaande met grote verbouwingen ingetekend op het kadaster in 1859: ten zuiden een nieuw vrijstaand woonhuis op een gewijzigde rooilijn en achteraan de bijgebouwen in een gesloten U-vorm waarin het voormalig woonhuis werd geïncorporeerd. Circa 1931 werden de brouwerij en het pakhuis aan de noord- en westzijde afgebroken, waardoor een L-vormige structuur overblijft, gevormd door het woonhuis en de stal. De serres van Beigemsesteenweg nummer 299 zouden op de fundering van de brouwerij zijn gebouwd.

19de-eeuws zuidelijk georiënteerd breedhuis van vijf traveeën en twee bouwlagen onder een vernieuwd pannen zadeldak. Recent nieuw bakstenen parement aan de voor- en zijgevels, waarbij de originele dubbelhuisopstand werd gerespecteerd. Enkel aan de achtergevel nog een restant van cementering met schijnvoegen.

Aanpalende stal annex karrenhuis onder steil zadeldak (golfplaten) met wolfeind aan de noordzijde. De stal is in de loop der eeuwen meerdere malen verbouwd, met behoud van de oudere kern (17de eeuw ?). Het gecementeerd en verankerd stalgedeelte bevat nog sporen van vakbouwwerk: rechts van de meest noordelijke deur is een stijl met ankerbalkkop en sleutel bewaard gebleven. Het opengewerkte karrenhuis is aan de erfzijde voorzien van fraai uitgesneden windborden (19de eeuw). Binnenin behoud (of hergebruik?) van de originele gebinten zonder nokgording, een tussenwand van geleemd vitswerk op de zolder en een gekasseide vloer.