Geheel van drie gekoppelde burgerhuizen in eclectische stijl, naar een ontwerp door de architect François Van Rompaey uit 1920. Opdrachtgever was de firma A.F. Vincentelli & Co, een fabriek van gekonfijt fruit en fruitconserven die sinds 1905 aan de Lange Lozanastraat gevestigd was. De oprichter, de Corsicaanse ingenieur Ange François Luc Abdon (°Morsiglia, 1877) was in 1900 vanuit Bastia naar Antwerpen geëmigreerd, en er in 1902 gehuwd met Aimée Duquesne (°Nijvel, 1877). De fabriek ging tijdens de Duitse beschietingen van 7 tot 9 oktober 1914 volledig in vlammen op, samen met de achterliggende woningen in de Schulstraat. Het wederopbouwproject betrof behalve de drie gekoppelde burgerhuizen, het kantoorgebouw van de firma in de Lange Lozanastraat 177 (verbouwd) en de achterliggende fabriekshallen met sheddaken (gedeeltelijk bewaard). Aan het ontwerp van Van Rompaey ging begin 1920 een wederopbouwproject zonder architecturale pretentie vooraf, door de aannemer J. De Groof.

Het ensemble is representatief voor het vroege interbellumoeuvre van François Van Rompaey, die zich omstreeks 1905 als architect vestigde. De architectuur sluit nog aan bij de talrijke burgerhuizen die hij tijdens het decennium vóór de Eerste Wereldoorlog ontwierp, zowel in neoclassicistische of beaux-artsstijl als in eclectische stijl met art-nouveau-inslag. Tot zijn belangrijkste realisaties uit de vroege jaren 1920 behoren de Tuinwijk Moretusburg in Hoboken en het imposante appartementscomplex Jackont op de hoek van Oostenstraat en Steenbokstraat.

Met een gevelbreedte van drie traveeën voor de twee rechter panden (nummers 14-16) en vier traveeën voor het linker pand (nummers 18-20), omvatten de rijwoningen een souterrain en drie bouwlagen onder een plat dak. Een symmetrisch, uniform ontworpen gevelfront, dat de klemtoon legt op het als risaliet uitgewerkte middenpand, verenigt de volgens spiegelbeeld- en repeterend schema gekoppelde woningen. De lijstgevel heeft een parement uit roomkleurige Silezische brikken, met gebruik van blauwe hardsteen en witte natuursteen voor de hoge, geprofileerde plint, puilijst en balkon, deuromlijstingen, sluitstenen, hoekblokken, waterlijsten en onderdorpels. Het middenpand wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een gevelbreed, golvend balkon met uitgelengde consoles en smeedijzeren borstwering, en eveneens over de volle breedte bekroond door een gebogen pseudo-fronton, waarvan het timpaan versierd is met een veelkleurig rankwerkmozaïek. Verder beantwoordt het gevelfront aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van steekboogvensters en inkomdeuren in entablement op de begane grond, drielichten met korfbogig middenvenster en waterlijst op de eerste verdieping, en rechthoekige, tot op imposthoogte omlijsten vensters op de tweede verdieping, beide met onderdorpel. Een houten kroonlijst op voluutconsoles en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de inkomdeuren en vensters met typische roeden is integraal bewaard, evenals de smeedijzeren souterraintralies; vernieuwde inrijpoort.

De plattegronden beantwoorden aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal. Volgens de bouwplannen beslaat een enfilade van salon, eetkamer en overdekt terras de begane grond, geflankeerd door de office in de achterbouw. Het souterrain biedt ruimte aan de keuken en wasplaats. Op de eerste en twee verdieping van de twee rechter panden (nummers 14-16) bevinden zich telkens twee slaapkamers, met ‘lavabo’ en wc in de achterbouw. Het bredere linker pand (nummer 16-20) dat de toegang tot de achterliggende fabriek incorporeert, telt een of twee extra slaapkamers en een badkamer op de bovenverdiepingen.