Voormalig pachthof van de abdij van Groot-Bijgaarden, heden gesloten hoevecomplex van 1928. Bij de stichting van de abdij van Groot-Bijgaarden in 1133 schonk de hertog van Brabant zijn allodium te Bever aan de kloostergemeenschap, die er een hof oprichtte. Naar aanleiding van de godsdiensttroebelen op het einde van de zestiende eeuw werd de hoeve verwoest en een eerste maal heropgebouwd. De gebouwen werden nogmaals volledig vernieuwd in de periode 1702-1773, waarbij naar aanleiding van de heropbouw de grote toegangspoort werd bekroond met het wapenschild van de toenmalige abdis van Groot-Bijgaarden. Tijdens de Franse Revolutie werd de hoeve aangeslagen en openbaar verkocht in 1799. In 1928 liet de eigenaar Graaf de Villegas de Clercamp het pachthof heropbouwen in neotraditionele stijl; de jaartallen 1734 en 1928 op de imposten van het laadvenster boven de inrijpoort verwijzen naar de bouwgeschiedenis van de hoeve. Het wapenschild van de familie de Villegas de Clercamp boven de inrijpoort vervangt dit van de abdis. Heden in gebruik als manege.

Gesloten hoeve bestaande uit verankerde, bakstenen gebouwen van één bouwlaag onder rode pannen zadeldaken, geschikt rondom een deels gekasseid erf: het woonhuis in het noorden, een langsschuur in het zuiden, de stallen in het oosten en recente paardenboxen van snelbouwsteen in het westen. Rood en wit geschilderd schrijn- en ijzerwerk. Vervallen 18de-eeuws bakhuis ten noordoosten van de hoeve, voorheen met aandaken, topstukken en vlechtingen.

Woonhuis met dubbelhuisopstand onder afgesnuit, overkragend zadeldak. De westelijke travee bevat een korfbogige inrijpoort met arduinen schamppalen. Lijstgevel aan erfzijde met rechthoekige getraliede vensters van variërende breedte op arduinen lekdrempels; verdiepte rondboogdeur met laadluik hogerop. Houten schrijnwerk met metalen roedeverdeling. De veldzijde vertoont een gelijkaardig uitzicht met uitzondering van de inrijpoort die hier gevat is in een arduinen omlijsting en bekroond wordt door een getrapt dakvenster met jaartallen "1734" en "1928" op de imposten en het wapenschild van de familie de Villegas de Clercamp. Ook de oostelijke travee vertoont aan deze zijde een brede korfboogpoort.

Langsschuur onder zadeldak, gedeeltelijk voorzien van een half ondergrondse kelderverdieping waardoor er een groot niveauverschil ontstaat tussen het erf en de vloer van de schuur. Aan de erfzijde licht getoogde muuropeningen en een deels gedichte korfboogpoort die toegang geeft tot de gewelfde kelder. Houten gebint met betonnen trekbalken.

Stallen onder zadeldak, ten zuiden door middel van een lagere overluifelde inrijpoort met de schuur verbonden. Klein rechthoekige vensters onder I-balken en aan de veldzijde twee klimmende laadluiken. De erfgevel bevat drie rechthoekige deuren in een gerecupereerde(?) natuurstenen omlijsting onder een zwakke ontlastingsboog van kopse bakstenen. Metalen schrijnwerk, de vensters met roedeverdeling. Interieur met bakstenen troggewelven in de lengte ondersteund door een lange metalen ligger op ijzeren zuiltjes.

Stichting van de abdij van Groot-Bijgaarden op een door hertog Godfried I in 1133 geschonken allodium; tijdens de Franse Revolutie verkocht in 1799; de gebouwen werden na verwoesting in de 16de eeuw een eerste maal heropgebouwd, een tweede maal volledig vernieuwd in de jaren 1702 tot 1735 en een derde maal in neotraditionele stijl gebouwd in 1928; de jaartallen 1734 en 1928 op de vensterimposten boven de inrijpoort herinneren hieraan; de wapensteen van de huidige eigenaar de Villegas de Clercamp boven de inrijpoort vervangt een vroeger schild van een abdis van Groot-Bijgaarden. Gesloten hoeve met bakstenen gebouwen onder zadeldaken (pannen), rondom een ruime binnenplaats. Slechts het geïsoleerde bakhuis dateert nog uit de eerste helft van de 18de eeuw: baksteenbouw met gebruik van zandsteen voor de omlijsting der rechthoekige muuropeningen; zijpuntgevels met top- en schouderstukken en bakstenen vlechtingen. Mooie ligging.