Watermolen in neotraditionele stijl van 1897 (zie gevelsteen), gelegen op de zuidelijke oever van de Maalbeek.

De molen wordt al vermeld in 1355 en was oorspronkelijk eigendom van de heren van Bouchout. In de veertiende eeuw schonk Jan Van Bouchout de molen aan de abdij van Grimbergen. Het huidige uitzicht is het resultaat van een grondige restauratie en verbouwing in 1897 van een gebouw van 1742, zoals blijkt uit de gevelstenen in de linkerzijgevel. Naar verluidt gebeurde dit op initiatief van koning Leopold II.

Neotraditioneel breedhuis van vier traveeën en één bouwlaag onder vernieuwd en licht overkragend, pannen zadeldak met dito dakkapellen onder leien tentdak (aangepast, zie oude foto's). Bakstenen lijstgevel op gecementeerde plint, gemarkeerd door sierankers en gecementeerde muurbanden en hoekkettingen. Rechthoekige, ten dele beluikte vensters met similihoekblokken en vernieuwd schrijnwerk; dito deur onder boogvormig fronton. Houten kroonlijst op modillons, bedekt met windbord en houten drop op de hoeken. Zuidwestelijke zijpuntgevel met kleine muurvlechtingen en overkragend dak met decoratieve hanenbalk, nokstijl en houten drop.

Het waterrad aan de achtergevel is verdwenen.

Watermolen op de Maalbeek, heden nog in bedrijf; reeds vermeld in 1355 en voormalige eigendom der heren van Bouchout. Eénlaags bak- en zandstenen gebouw onder zadeldak (pannen) met vier dakkapellen, in kern daterend van 1742 doch in 1897 gerestaureerd in een romantische neotraditionele stijl; beide jaartallen in gevelstenen van de zijgevel. Behouden waterrad in de achtergevel.