Herenhuis in sobere beaux-artsstijl op de hoek van Sint-Jozefstraat en Korte Leemstraat, naar een ontwerp door de architect Ernest Stordiau uit 1908. Opdrachtgever was baron Henry de Meester de Ravestein (1879-1947), burgemeester van Zandhoven, gehuwd met Cécile van de Werve de Schilde (1880-1956). Van kort vóór de Eerste Wereldoorlog tot omstreeks 1920, was hier het kantoor van de architect Max Winders gevestigd.

Ernest Stordiau, die vooral naam maakte in de wijk Zurenborg, onderscheidde zich als beginnend architect vanaf midden jaren 1880 met woningen in een geheel eigen neo-Florentijnse-renaissancestijl, om rond de eeuwwisseling een vernieuwende rol te spelen binnen de Antwerpse art nouveau. Het hotel de Meester-van de Werve behoort tot het behoudende late werk van de architect, die zich in het decennium vóór de Eerste Wereldoorlog vooral liet inspireren door de Franse Lodewijk XIV-stijl en het classicisme, volgens L'Emulation: "Très distingué, personnel, sobre de détails." Het meer uitgesproken beaux-arts-ensemble Gillès de Pélichy op de hoek van Sint-Jozefstraat en Hertoginstraat, dateert van een jaar eerder.

Met een gevelbreedte van zes traveeën telt het afgeschuinde hoekpand vier bouwlagen onder een schilddak. De lijstgevel heeft een parement uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband, met gebruik van witte natuursteen voor de pui, pilasters, vensteromlijstingen en kordons, en blauwe hardsteen voor de plint. Regelmatig van opbouw, beantwoordt de opstand aan een drieledig, door kordons belijnd schema, afgewerkt met een klassiek hoofdgestel. De lage sokkel onderscheidt zich door bossagewerk en getraliede vensters, de bel-etage wordt gemarkeerd door smeedijzeren balkons en rondboogvensters, kolossale pilasters ritmeren de twee hoogste verdiepingen met alternerend driehoekige frontons of entablementen op consoles als accent. Een rechthoekige topstuk met klauwstukken bekroont de afgeschuinde hoektravee. Aanpalende dienstingang uiterst links. Het schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is vernieuwd.

De plattegrond beantwoordt vermoedelijk aan de typologie van de bel-etagewoning, met dienstvertrekken als de keuken op de lage begane grond, ontvangstvertrekken op de bel-etage, privé- en slaapvertrekken op de hogere verdiepingen.

Hoekhuis Korte Leemstraat, twee of drie traveeën aan weerszij van afgeschuinde hoek en vier bouwlagen, in neoclassicistische stijl van het laatste kwart van de 19de eeuw. Lijstgevels; lage begane grond met parement van natuursteen, bakstenen bovenbouw op markerende puilijst, geordonneerd door kolossale pilasters, horizontale banden en verschillend uitgewerkte vensteromlijstingen van natuursteen.