Voormalige jachtpaviljoen, modo zomerverblijf opgericht ter plaatse van de "Overbroekse Hoef" (zie de Ferrariskaart), toebehorend aan het domein van Turnhout en in 1768 in het bezit gekomen van graaf Julien Ghislain Depestre, bouwheer van de oorspronkelijke Pannenhoef. Begin 19de eeuw verkocht Depestre zijn bezittingen onder Poppel aan Bernard Aimé Léonard De Bus, die het landgoed verfraaide en de bijgekochte heidegrond liet bebossen.
In 1874 werd het verkocht aan Petrus Edmond Du Pré uit Brussel en in 1899 aan architect en politicus Arthur Verhaegen-Lammens (1847-1917) uit Gent, die het uitbreidde en door ruilverkaveling omvormde tot een aaneengesloten domein van 438 hectare; het bestaande jachtpaviljoen werd gesloopt, vervangen door het huidige en verfraaid met een grote bloementuin. Voor de ontginning van de heidegronden deed hij beroep zowel op de Belgische als op de Nederlandse Heidemaatschappij daar het landgoed zich ook over de grens uitstrekte.
Ten behoeve van de pachter bouwde hij een nieuwe, moderner opgevatte Pannenhoef (zie nummer 10). Elders op het domein richtte hij een pluimveeboerderij op. De nodige stenen werden in een nabijgelegen veldoven gebakken. Verwant met Constantin de Burlet, directeur-generaal van de Nationale Maatschappij der Buurtspoorwegen, bekwam hij dat de lijn Turnhout-Tilburg langs de voorzijde van het domein werd gelegd, met een halte voor de hoofdingang.
In 1919 werd Martin Verbeeck eigenaar van het landgoed; hij breidde het uit tot 500 hectare, rooide de bossen, teelde rogge, gerst en haver en legde zich vanaf circa 1930 voornamelijk toe op veehouderij, kippenfokkerij en broeierij. Na het faillissement van Verbeeck, in 1936, werd het landgoed beheerd door de Generale Bankmaatschappij; later kwamen kasteeltje, bossen en hoeve in handen van de Brusselse baron F.J.H. Houtart. De huidige oppervlakte van het goed bedraagt 200 hectare.
Onderkelderd, symmetrisch opgebouwd landhuis met hoger opgetrokken middelste vleugel van drie traveeën en twee bouwlagen en loodrecht aansluitende vleugels van één travee en één bouwlaag, uitgebreid aan de noordwestelijke zijde en afgedekt met zadeldaken (nokrichtingen loodrecht op en parallel aan de straat, kunstleien). Bakstenen lijst- en puntgevels op gecementeerde, beschilderde plint met keldervensters, sober versierd met spaarvelden en hoekuitsparingen. Rondbogige en rechthoekige beluikte vensters op lekdrempels van arduin. Rondboogdeuren met bewaard bordes en steektrap aan de voorzijde.
Boven de voordeur, wapenschild van de familie Verhaegen met jaarcijfers 1899, verwijzend naar de aankoop van het goed door Arthur Verhaegen. Twee symmetrisch opgebouwde dienstgebouwen aan noordwestelijke zijde, telkens van drie traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (nok loodrecht op de straat, cementpannen). Bakstenen lijst- en puntgevels, laatstgenoemde met houten windborden, en rondbogige muuropeningen. Met bomen afgezette oprijlaan.
