Landgoed in neo-Engelserenaissance-stijl van 1936-1939 naar ontwerp van architect J.B. Vaes (Antwerpen, Schoten), in 1996 gerenoveerd; omringend park, bossen en vijvers van 19 hectare.

Historiek

Vanaf circa 1889 werd de tot dan toe woeste heidevlakte in opdracht van André Misonne ontgonnen en bebost (zie ook Poppel, Schrieken). Zijn dochter, Cécile Misonne stichtte er het huidige landgoed met de bedoeling er vormingsdagen in te richten voor de verschillende takken van de vrouwelijke katholieke jeugdactie; het tehuis zou tevens ontspanning en opvang bieden aan de vrijgestelden van de bewegingen, voor wie de sociale zekerheid toen onvoldoende gewaarborgd was. Eerstesteenlegging en inwijding door kardinaal Van Roey vonden respectievelijk in 1936 en 1939 plaats. Van 1939 tot 1979 hadden de Ancillae Acclesiae, gesticht door juffrouw M. Th. Van Der Vorst er de leiding onder de verantwoordelijkheid van de raad van beheer van de vzw Emmaüs, die in 1946 werd opgericht. Na de Tweede Wereldoorlog werd het landgoed opengesteld voor oorlogswezen, later werd het een druk bezocht bezinnings- en studiecentrum, nog later een vakantietehuis en nadien werd het deels ingericht als ouderlingentehuis.

In 1958 werd het bij testament van juffrouw Misonne overgemaakt aan de Belgische bisdommen. Sedert 1996 wordt het landhuis bewoond door de zusters karmelietessen, overgekomen van het vroegere klooster in de Adegemstraat te Mechelen.

Beschrijving

Imposant, symmetrisch opgebouwd complex van tien op negen traveeën en één, twee of drie bouwlagen onder loodrecht in elkaar gewerkte, overkragende zadel- en schilddaken (leien) met rondbogige dakkapellen, kenmerkende schoorstenen en twee dakruiters met klok en kruis/windvaan, waarvan één ter hoogte van de kapel. L-vormige uitbouw, eertijds wasserij, heden hostiebakkerij. Recent aangelegde kruidentuin en boomgaard, eerstgenoemde met natuurstenen Onze-Lieve-Vrouwebeeld, afkomstig van het klooster van de zusters van de Heilige Philippus Neri te Sint-Niklaas en geplaatst onder een houten kapel op natuurstenen zuilen van 1616, afkomstig van het vroegere klooster in Mechelen. Bewaard jachthuis van oudere oorsprong aan noordoostzijde.

Samenspel van bepleisterde en beschilderde lijst- en risalietvormende puntgevels op bakstenen sokkel en met pseudo-vakwerk in de toppen. Rechthoekige vensters en oculi naast rondbogige topvenstertjes, gevelbrede balkons en overluifelde boogvormige deuren en poorten. Vernieuwde ramen van geannodiseerd en gelakt aluminium.

Interieur

Dubbele houten trap en keramische tegelvloeren uit bouwperiode. Kapel met bepleisterde, witgeschilderde wanden, tongewelf met zichtbare houten spanten, indirecte verlichting, zie de rechthoekige vensters en oculi tussen de spantbenen. Ondiepe apsis met gesculpteerd witmarmeren altaar dat evenals de beelden en de crucifix afkomstig is van het vroegere klooster in Mechelen.

De overige ruimten -eetzalen, speelzalen, badplaatsen, alsook de meer dan vijftig kamers- mochten niet worden bezocht. Vermeldenswaardig is de aanwezigheid van twee kloostergangen.