In 1910 laat de Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen in het Oostkwartier een fabriek afbreken om deze twee eclectische burgerhuizen te kunnen bouwen. Deze bouwmaatschappij was sinds de jaren 1880 de motor achter de ontwikkeling van Zurenborg. Door de talrijke projecten in eigen beheer, in samenwerking met een schare vaste architecten, zette de maatschappij de wijk architecturaal op de wijk. In de eigen projecten koos de maatschappij in de periode voor de Eerste Wereldoorlog voor een kleurrijke eclectische, door de art nouveau geïnspireerde bouwstijl. De plannen van dit bouwproject zijn niet gesigneerd door een architect.

Het gaat om een eenheidsbebouwing van twee burgerhuizen huizen in eclectische stijl, waarvan de gevels door de kleurrijke baksteencombinaties en de afwisselende plaatsing en vorm van de muuropeningen, verwijzen naar de art nouveau. Beide huizen hebben lijstgevels met een verzorgde, kop klossen en modillons steunende houten kroonlijst, die op nummer 7 boven de brede venstertravee gebogen is. Kleurrijk parement van gele baksteen, rode baksteen in sierlijsten en natuursteen, onder meer voor sokkel, puilijst, balkon, dorpels, stijlen, omlijstingen en sierstukken. De blikvangers zijn de balkons met ijzeren leuning. Rechthoekig en diverse boogvormige muuropeningen, waarbij overal het gedetailleerde begin 20Ste-eeuwse schrijnwerk is bewaard.

De burgerhuizen kregen een klassieke enkelhuisplattegrond, met enfilade van salon, eetkamer en veranda, grenzend aan een smalle gang met trappenhuis, waarachter keuken en toilet, uitgevend op een stadstuintje.