De knik in de Tweelingenstraat is bebouwd met een in het oog springende eenheidsbebouwing van tien woningen in afwisselend neoclassicistische en neo-Vlaamserenaissance-stijl. De huizenrij werd in 1895 ontworpen door Albert Arnou in opdracht van de Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen in het Oostkwartier.

Deze maatschappij werd in 1886 opgericht om Zurenborg te ontwikkelen tot woonwijk voor de middenklasse en burgerij. De maatschappij bouwde voor eigen rekening tal van modelwoningen en -ensembles, in samenwerking met verschillende bouwmeesters. De maatschappij hoopte de bouw van woningen door privé-investeerders aantrekkelijk te maken, door percelen aan te bieden in straten die al deels bebouwd waren. Ook was het duidelijk de bedoeling om aan te sturen op de keuze voor verzorgd uitgewerkte gevels. Dit ensemble is een schoolvoorbeeld van de bebouwing die men voor ogen had in Zurenborg. Albert Arnou was dan ook één van de meest populaire architecten in de wijk.

De eenheidsbebouwing is volledig symmetrisch en in spiegelbeeld opgebouwd uit bescheiden burgerhuizen van twee traveeën en twee bouwlagen in neoclassicistische of neo-Vlaamserenaissance-stijl, onder mansarde- of zadeldaken, met rechthoekige vensters en deuren.

De centrale nummers 14-16 zijn opgevat als één pand en zijn strategisch en zeer zichtbepalend gelegen in de bocht van de straat. Ze vormen het centrale zwaartepunt van het ensemble. Het zijn woningen in neo-Vlaamserenaissance-stijl, met een als één geheel uitgewerkte bak- en natuurstenen lijstgevel van totaal vier traveeën en twee bouwlagen, en een middentravee met bekronende topgevel. Geveldecoratie met neorenaissancemotieven zoals balusters, diamantkoppen, geornamenteerde friezen en wortelmotieven. Rechthoekige vensters met tussendorpel; bovenlichten, middenvensters van bovenverdieping en dakvensters onder gebroken waterlijst.

Nummers 6 en 24 zijn woningen met rode bakstenen lijstgevels met decoratief en functioneel gebruik van natuursteen.

Nummers 8 en 22, 10 en 20, 12 en 18, werden telkens per twee identiek bepleisterd en beschilderd, met imitatievoegen, decoratief stucwerk, panelen, rondboogvelden, balusters, gebogen en driehoekige frontons. De nummers 8 en 22 zijn qua verdieping anders uitgevoerd dan op het plan in het bouwdossier, waar er maar één centraal venster met gebogen fronton was, met aan weerszijden stucpanelen. Nummer 18 werd later verhoogd met een derde bouwlaag.