In de Van Leriusstraat zijn een aantal voorbeelden bewaard van burgerhuizen die gebouwd zijn in de jaren 1860 en 1870 in een voor die periode typische bouwstijl. Dit pand, rond 1865 gebouwd in opdracht van J. Van Loo, is een ruim herenhuis in een eenvoudige Louis-Philippestijl, een substijl van het neoclassicisme die in de jaren 1860 populair was. Kenmerkend zijn de rijke, zware versiering in de omlijstingen, het ijzerwerk, de consoles.

De woning telt vier traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak en heeft een statige bepleisterde en witgeschilderde lijstgevel met geblokte begane grond, puilijst en hardstenen plint. Houten kroonlijst op opvallende, bewerkte consoles waartussen een panelenfries is verwerkt. Op de begane grond rechthoekige muuropeningen; de dubbele houten deur bevindt zich in de tweede travee. Op de verdiepingen zijn de vensteropeningen segementbogig, in rijk versierde omlijstingen met oren en sluitstenen. Op de bel-etage hebben de deurvensters een balkon of een borstwering met sierlijke ijzeren leuning. De bovenvensters hebben een eenvoudige buisvormige borstwering.

Het schrijnwerk van de deur is bewaard, dat van de vensters werd vernieuwd. Op de begane grond is een ijzeren plaatje van een verzekeringsfirma aangebracht, een typisch eind-19de-eeuws element in de stad.