Het landhuis "De Robijn" of "Steenenhuis" was in de 17de eeuw naast de kerk en de pastorie één van de drie stenen gebouwen in het dorpscentrum van Humbeek. Het hof met pachthoeve was ongeveer 4 hectare groot. Het kaartboek van de abdij (1699) toont een rechthoekige omwalde site met toegangsbrug aan de huidige Kruisstraat, gesitueerd op het einde van de Dorpsstraat tegenover de kerk. Het stenen breedhuis van twee bouwlagen onder leien zadeldak is vergezeld van twee lemen bijgebouwen. Dezelfde configuratie is weergegeven op de Ferrariskaart (1771-1778) doch enkel met wal aan de straatzijde en een omhaagde tuin achteraan; de wal werd gedempt circa 1909. Het T-vormige volume van het begin van de 19de eeuw (zie Primitief kadasterplan, 1821) werd circa 1866 aan de achterzijde verlengd, circa 1888 verbreedde en verlengde men de westvleugel en circa 1909 werd de oostvleugel uitgebreid. De laatste verbouwingen werden uitgevoerd door de Franse kanunnikessen van Onze-Lieve-Vrouw van Sint-Augustinus die er woonden van 1906 tot 1921 en het pand ook lieten bepleisteren waarna het er als volgt uit zag: een bepleisterd breedhuis van zeven ongelijke traveeën en twee bouwlagen onder een deels pannen en leien schilddak. Lijstgevel op uitspringende sokkel, afgelijnd door een houten kroonlijst op tandlijst en geopend door beluikte rechthoekige vensters -sommigen verbouwd tot deur- en enkele oculi. In het laatste kwart van de 20ste eeuw ontpleisterd en opgedeeld in appartementen. Vermoedelijke werd de voorgevel gereconstrueerd naar de teruggevonden bouwsporen, met name het openen van vensters, onder andere twee voormalige kloostervensters op de verdieping en van de deur centraal in de gevel en het verwijderen van de oculi. De achterbouw werd uitgebreid en de oksels bebouwd met lagere volumes.

Vrijstaand breed dubbelhuis van negen traveeën en twee bouwlagen onder een (kunst?)leien schilddak; de vijf middelste traveeën zijn opgetrokken in traditionele bak- en zandsteenstijl opklimmend tot 17de eeuw, de westelijke traveeën dateren van circa 1888 en de oostelijke van circa 1909. Centraal sterk verankerde lijstgevel op kwarthol geprofileerde sokkel gevat tussen hoekkettingen; de begane grond in kalkzandsteen en de verdieping in baksteen voorzien van kalkzandstenen speklagen, vensteromlijstingen en aangepaste steigergaten. Voormalige kruis- en kloosterkozijnen met wigvormig ontlastingssysteem, de kruisvensters werden verlaagd en van een hardstenen dorpel voorzien. Rechthoekige deur met kwarthol geprofileerde rechtstanden. Flankerende verankerde bakstenen lijstgevels op dito sokkel met kwarthol geprofileerde hardstenen afzaat en sporen van rechter hoekkettingen. Geopend door rechthoekige vensters met hardstenen latei en dorpel en op het gelijkvloers met kalkzandstenen hoek- en negblokken: in de eerste twee traveeën met kwarthol profilering en in de laatste twee met rechthoekige uitsparing. De gehele gevel wordt afgelijnd door een tandlijst. Het schrijnwerk werd vernieuwd.

Recente achterbouw met behoud van het 19de-eeuwse deel, zie enkele voormalige beluikte vensters. De westelijke zijgevel is blind en bepleisterd.

Voorheen een langshuis met twee verdiepingen van zeven ongelijke traveeën, afgedekt met een zadeldak (pannen en kunstleien) met dakkapellen; uitzicht uit begin 19de eeuw, doch een oudere kern mogelijk, gezien de sterk uitspringende plint. Bepleisterde gevels, afgewerkt met een gootlijst op klosjes en voorzien van beluikte rechthoekige vensters, sommige verbouwd tot deur.