Het kerkhof kreeg zijn huidige vorm en oppervlakte door grenswijzigingen en uitbreiding achterwaarts van het oude kerkhof rond de voorgaande kerk. De begraafplaats werd voornamelijk achter de kerk in een recente periode uitgebreid. De vroegere min of meer ovale vorm van het kerkhof, typerend voor in oorsprong oude kerksites met kerkhof, is niet meer herkenbaar aanwezig. Voorheen paalde het domein van de pastorie rechtstreeks aan het kerkhof, nu scheidt de Pastorijstraat beide.

Aan de voorkant is het kerkhof van het openbare domein afgescheiden door ijzeren hekwerk op een gecementeerde en gewitte lage bakstenen muur met hardstenen afdekking. In de as van het kerkportaal vormt een hoog dubbel hek aan decoratieve ijzeren hekpijlers met siervaasbekroning en kruis op de middenstijl een typische kerkhoftoegang. Siermotieven en het gebruik van bouten bij het hekken laten vermoeden dat deze constructie uit het begin van de 20ste eeuw dateert. Aan de Pastorijstraat vormt een ligusterhaag een groenblijvende levende afsluiting. Achter het hekwerk en tegen de perceelgrens rechts opzij is een groenblijvende haag van coniferen aangeplant.

Het hoofdpad van het kerkhof loopt in de lengteas en omheen de kerk. Smallere zijpaadjes delen het kerkhof op in blokken met rijen aangelegde graven aan weerszij van en achter de kerk. Van de sacristiedeur leidt een recht pad loodrecht richting pastorie; het pad is aan de straat afgesloten met een laag ijzeren hekje; centrale speerpunt bekroond met kruisje.

Tussen de overwegend lage hardstenen graftekens en grafzerken bleven nog vier gietijzeren grafkruisen als traditioneel grafteken bewaard. Aan de hand van de classificatie en typologie opgesteld in de inventaris van Hourant R. (in: Lempereur F., La Fonte en Wallonie. Les Croix de nos Aïeux, Liège, 1992) kon het type grafkruis worden bepaald. De vier grafkruisen behoren tot de groep van de nog meest voorkomende gietijzeren exemplaren, namelijk de opengewerkte grafkruisen. De vier exemplaren vertonen naast de typerende ornamentiek ook een centrale figuur met betrekking tot de dodencultus, voorstellende de Maagd Maria op wereldbol, twee met Christus aan het kruis, en vermoedelijk de H. Jozef.